جز با رضايت خاطر او روا نيست . هان ! آيا ( دستورات الهى را به شما ) رساندم ؟
بار إلها خود شاهد باش ! مبادا به كفر بازگشته و يك ديگر را گردن زده و بكشيد ، زيرا من در ميان شما يادگارى قرار دادم كه اگر از آن پيروى كنيد هرگز گمراه نخواهيد شد ؛ و آن يادگار : كتاب خدا است و عترتم ؛ كه همان خاندانم مىباشد ، هان ! آيا ( دستور خدا را ) رساندم ؟ بار إلها خود گواه باش ! اى مردم ! به تحقيق پروردگارتان يكى است ، و پدرتان نيز يكى است ، همه شما از آدم ، و او نيز از خاك بود ، * ( إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ الله أَتْقاكُمْ ) * ( هر آينه گرامىترين شما نزد خدا پرهيزگارترين شماست - حجرات : 13 ) براى هيچ فرد عربى بر عجمى فضيلتى نيست مگر به پرهيزگارى . هان ! آيا إبلاغ كردم ؟ گفتند : آرى ، فرمود : پس حاضر به غايب برساند .
اى مردم ! همانا خداوند سهم هر وارثى را از ميراث معيّن نموده ، و وصيّت به بيشتر از ثلث براى هيچ وارثى قابل اجرا نيست . فرزند متعلَّق به صاحب بستر - يعنى شوهر - است ، و نصيب شخص زناكار - كه مدّعى پدرى آن فرزند شده - خيبت و نوميدى است . و آنكه ادّعاى پدرى غير از پدرش ؛ و خود را به غير مولاى خود منتسب كند [1] لعنت خدا و فرشتگان و همهء مردمان بر او باد ! و خداوند از او هيچ توبه و جريمه اى را نپذيرد ، و درود و رحمت خداوند بر شما باد سخنان كوتاه پيامبر صلَّى الله عليه و اله و سلَّم 1 - براى پند آموزى : مرگ ، و براى بىنيازى : پارسائى ، و براى مشغول بودن : عبادت كفايت مىكند . و روز رستاخيز ؛ خود پناهگاهى كافى بوده ، و خداوند تنها پاداش دهندهء كافى است .
2 - دو خوى و عادت است كه در نيكوكارى بالاتر از آن چيزى نيست :

[1] مرحوم شيخ صدوق عليه الرّحمة در كتاب « فقيه » به طريق خود از أبان بن عثمان روايتى نقل كرده است كه در آن امام صادق عليه السّلام به إبراهيم صيقل فرمود : « آيا ميدانى منظور ( پيامبر صلَّى اللَّه عليه و اله و سلَّم ) از جملهء « من تولى غير مواليه » چيست ؟ عرض كرد : چه معنائى ( از موالى ) منظور بود ؟ فرمود : أهل بيت » . و در بعضى از نسخ كتاب فقيه بجاى : « أهل البيت » « أهل الدين » است .

37