گرفته باشد ( بدون قصد كشتن و تصادفى ) - ديه اش صد شتر است ، و آنكه بيشتر از اين طلبد اين فزونى از آداب دوران جاهليّت است .
اى مردم ! براستى شيطان از اينكه در سرزمين شما پرستش شود مأيوس و نااميد گشته ولى هنوز به فرمانبرى در غير آن ؛ يعنى در سبك گرفتن معاصى خشنود است .
اى مردم ! * ( إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِه الَّذِينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَه عاماً وَيُحَرِّمُونَه عاماً لِيُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ الله ) * ( همانا تأخير ( و تغيير ) ماه حرام به ماهى ديگر افزايش در كفر است كه كسانى كه كافر شده‌اند بدان گمراه مىشوند ؛ آن را سالى حلال مىشمارند و بسالى ديگر حرام ، تا با شمار آنچه خداى حرام كرده است همسان و برابر سازند - توبه : 37 ) ، و به تحقيق روزگار به همان وضعيت و حالتى كه در آن روز خداوند آسمانها و زمين را خلق كرد چرخيده و بازگشته است ، و * ( إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ الله اثْنا عَشَرَ شَهْراً فِي كِتابِ الله يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَالأَرْضَ مِنْها أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ) * ( همانا شمار ماهها نزد خدا دوازده ماه است در كتاب خدا ( كتاب آفرينش يا لوح محفوظ ) روزى كه آسمانها و زمين را بيافريد ؛ از آنها چهار ماه حرام است - توبه : 36 ) سه ماه آن پى در پى است : « ذو القعدة ، ذو الحجّة ، و محرّم » و « رجب » كه بين ماه جمادى الثّانى و شعبان است . هان آيا ( حكم خدا را به شما ) رساندم ؟ بار إلها خود گواه باش ! اى مردم ! همانا براى زنانتان بر شما حقّى است ، و نيز براى شما بر آنان حقّى است ، حقّ شما اين است : كسى را به بسترتان نياورد ، و جز با اجازهء شما كسى را كه مكروهش داريد به منزلتان راه ندهد ، و پاك نگهداشتن دامن خويش از هر زشتى ، پس در صورت عدم رعايت اين حقوق خداوند در سختگيرى و ترك همخوابگى و تنبيهشان - نه به اندازه اى كه دردناك باشد - به شما رخصت داده است . و اگر پذيرفتند و شما را فرمان بردند پس غذا و پوشاكشان در حدّ معمولى و متعارف بر عهدهء شماست . آنان در نزد شما امانات الهى هستند ، و كامگيرى از آنان را بنا بر حكم كتاب خدا بر خود حلال كرده‌ايد ، پس تقواى الهى را در موردشان رعايت كرده و سفارشات مرا در حقّ آنان بپذيريد .
اى مردم ! همانا مؤمنان با يك ديگر برادرند ، و براى هيچ مؤمنى مال برادرش

36