خونها ريزد ؟ ! با اينكه ما همگى تو را به پاكى مىستائيم و تقديس مىكنيم - بقره : 30 » . منظورشان اين بود كه خليفه را از ما برگزين ، و فرشتگان اين سخن را از روى حسادت به آدم ؛ و بجهت گناه ، و عدم پذيرش و انكار نگفتند . و نوع ديگر حسادت كه كار بنده را به كفر و شرك مىكشاند همان حسدى بود كه شيطان در ردّ فرمان خدا و سرپيچى از سجدهء بر آدم عليه السّلام ورزيد .
126 - مردم در عقيده به موضوع « قدرت » ( يعنى : جبر و اختيار ) سه دسته‌اند : دسته اى از ايشان فكر مىكند كه كار بدو واگذار گرديده ؛ او با اين عقيده ، خدا را در قدرتش سست و ناتوان قلمداد كرده ، بنا بر اين محكوم به تباهى است . و شخص ديگر اعتقاد دارد كه خدا بندگان را مجبور به ارتكاب معاصى و تكليف طاقت فرسا نموده ، و با اين طرز فكر به خدا در حكم و فرمانش ستم روا داشته ، او نيز محكوم به نيستى و فنا است ، و ديگرى را عقيده بر اين است كه خدا بندگان را بر اساس تحمّل و طاقتشان تكليف كرده نه به امور طاقت فرسا و تحمّل ناپذير ، پس هر گاه نيكو باشند سپاس خدا گزارند و چون بد شوند از خدا طلب آمرزش كنند ، اين فرد ؛ مسلمان رشد يافته است .
127 - راه رفتن با شتاب و عجله موجب از بين بردن وقار مؤمن است ، و نورش را خاموش مىكند .
128 - بدرستى خداوند ؛ توانگر ستمكار را دشمن دارد .
129 - خشم ، موجب تباهى دل حكيم است ، و هر كس كه اختيار خشمش را نداشت مالك عقلش نيست .
130 - فضيل بن عياض گويد : امام صادق عليه السّلام مرا فرمود : آيا ميدانى « شحيح » كيست ؟ گفتم : همان بخيل است ، فرمود : « شحّ » سختتر از بخل است ، فرد بخيل بدان چه دارد بخل مىورزد ، و شحيح هم بر مال خود خسّت مىورزد و هم بر مال مردم ، تا آنجا كه آرزو كند تمام اموال مردم - حلال يا حرام - از آن او باشد ، نه سيرى پذيرد ، و نه از روزى خداداد استفاده كند .
131 - بخيل كسى است كه مالى را از راه نامشروع بدست آورد و براه باطل خرج كند .
132 - آن حضرت عليه السّلام به يكى از شيعيانش فرمود : چه شده كه برادرت از تو شاكى است ؟ گفت : شكايتش از من بدين خاطر است كه تمام حقّ خود را [ تا ريال آخر ] از او گرفتم ، پس امام عليه السّلام با تندى نشست و فرمود : گويا با اين عمل

350