70 - علم سه چيز است : 1 - آيهء محكم ، 2 - فريضهء عادلانه ، 3 - سنّتى پابرجا [1] .
80 - مردم سه دسته‌اند : 1 - نادان و جاهلى كه از آموختن امتناع مىكند و بيزار است ، 2 - عالم و دانشمندى كه علمش او را سست و ضعيف ساخته است ، 3 - و خردمند و عاقلى كه براى دنيا و آخرتش تلاش مىكند .
81 - دارندهء سه خصلت عارى از غربت و تنهائى است : 1 - تربيت نيكو ، 2 - بىآزارى ، 3 - و اجتناب از شكّ و دودلى .
82 - روزها سه گونه است : 1 - ديروز ، كه ديگر بدست نمىآيد ، 2 - و امروز كه مردم در آنند ؛ شايسته است كه آن را غنيمت بشمارند ، 3 - و فردائى كه تنها آرزوئى بيش نيست .
83 - هر كس كه سه خصلت در او نيست ايمانش بدو سودى نبخشد : 1 - حلمى كه توسّط آن ، جهل فرد نادان را دفع كند ، 2 - و پارسائى و پرهيزى كه او را از آرزوى حرام بازدارد ، 3 - و رفتارى كه در پرتو آن با مردم بسازد و راه بيايد و كنار آيد .
84 - سه چيز در هر كس كه باشد ايمانش كامل است : 1 - آن كس كه چون خشم كند حقّ را زير پا نگذارد ، 2 - و چون خشنود و راضى شود به باطل نگرايد ، 3 - و چون به قدرت رسد گذشت كند .
85 - مردم دنيا نيازمند سه خصلتند : 1 - رفاه و آسايش بدون خستگى ، 2 - و فراوانى همراه با قناعت ، 3 - و شجاعت عارى از سستى و تنبلى .
86 - فراموش كردن سه چيز در هيچ حالى شايستهء فرد عاقل نيست : 1 - فنا و ناپايدارى دنيا ، 2 - و تغيير حالات ، 3 - و آسيبهاى بىامان .

[1] مرحوم فيض كاشانى - رحمه اللَّه - در شرح اين روايت گويد : « علم حقيقى آنست كه دانستنش براى معاد و قيامت مفيد و سودمند باشد ، و عدم آگاهى بدان موجب زيان در آن روز شود ، آنگاه پس از بيان علم سودمند از نظر شرع ؛ آن را به سه قسم منحصر نموده است : 1 - آيهء محكمه : كه اشاره به اصول عقائد دارد ، زيرا براهين آن آيات محكمات جهان و قرآن كريم است . و در قرآن دلائل مبدء و معاد بلفظ « آيه » و « آيات » بسيار ذكر شده است ، 2 - فريضهء عادلانه : اشاره به علم اخلاق است كه خوبش از لشكر عقل و بدش از لشكر جهل است ، و بر انسان واجب است كه داراى لشكر عقل و عارى از لشكر جهل باشد ، و عدالت آن كنايه از حدّ وسط بين افراط و تفريط است ، 3 - و سنّت پابرجا : اشاره به احكام شريعت ؛ يعنى مسائل حلال و حرام دارد » .

306