زوزهء سگ جيغ نكشند ، و همچون كلاغ طمع نورزند ، و با دشمنان ما همسايگى نكنند ، هرگز دست نياز بسوى آنان - هر چند كه از گرسنگى بميرند - دراز نكنند ، شيعيان ما « مارماهى » نخورند ، و بر روى كفش مسح نكشند ، و بر اداى نماز ظهر مواظبت كنند ، و نوشيدنى مستكننده ننوشند ، پرسيدم : فدايت گردم آنان را [ با اين خصوصيّات ] در كجا جويم ؟ ! فرمود : بر سر كوهها و اطراف شهرها ، چون به شهرى وارد شدى سراغ كسانى را بگير كه هيچ آميزشى بين آنان و مردم نباشد ، پس اين همان مؤمن است ، همچنان كه خداوند [ در سورهء ياسين ، آيهء 20 ] فرموده : * ( وَجاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ يَسْعى ) * ، يعنى : « و مردى از كرانهء آن شهر شتابان بيامد » . بخدا سوگند [ آن مرد ] فقط حبيب النّجّار بود و بس .
پسر جندب ! بر همهء گناهان - جز ستم به همكيشانت - اميد آمرزش است . و هر احسانى - جز آنكه به ريا باشد - پذيرفته خواهد بود .
پسر جندب ! در راه [ خشنودى ] خدا دوستى كن ، و به دستاويز استوار چنگ بزن ، و پناهندهء هدايت شو تا كردارت پذيرفته شود ، زيرا از فرمايش خداوند در قرآن اين گونه برمىآيد كه [ نمىآمرزم كسى را ] بغير از « آن كس كه ايمان آورد و كار نيك و شايسته كند ، سپس در راه راست باشد » ، بنا بر اين جز ايمان چيز ديگرى پذيرفته نشود ، و ايمان جز با عمل نيست ، و عمل جز با يقين نباشد ، و يقين جز با خشوع [ ممكن ] نيست ، و ريشه و اصل همه هدايت است ، بدين خاطر هر كس كه هدايت يابد كردارش نيز پذيرفته مىشود ، و فرد پذيرفته و مقبول به عالم ملكوت عروج خواهد كرد ، [ و بنا به فرمايش خداوند در سورهء بقره ، آيهء 213 ] * ( وَالله يَهْدِي مَنْ يَشاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ ) * ، يعنى : « و خدا هر كس را كه خواهد به راه راست هدايت مىكند » .
پسر جندب ! اگر ميخواهى مجاور خداوند جليل در سراى [ رحمت ] او باشى ، و همجوار او در بهشت مسكن گزينى ، بايد دنيا برايت آسان و سهل باشد ، و مرگ را [ پيوسته ] پيش چشم خود قرار دهى ، و هيچ چيزى را براى فردا ذخيره مكنى ، و اين را بدان كه آنچه پيش فرستادى بسود تو باشد ؛ و آنچه را بر جاى نهادى بزيان تو خواهد بود .
پسر جندب ! هر كس كه درآمدش را از خود دريغ نمايد [ با اين كار ] تنها براى ديگران جمع مىكند ، و هر كس كه از هوى و هوس اطاعت نمايد پيروى دشمن نموده ، و هر كس كه بخدا اعتماد كند همو تمام مشكلات دنيا و آخرتش را حلّ مىنمايد

285