دنيا پرهيز مىدهد همچنان كه طبيب بيمارش را پرهيز دهد .
61 - براستى كه خداوند دنيا را به همه - چه دوست و چه دشمن - ارزانى داشته ، ولى دين خود را تنها به دوست خود عطا مىفرمايد .
62 - جز اين نيست كه پيروان و شيعيان امير مؤمنان على عليه السّلام آن افرادند كه در راه ولايت ما بيكديگر بذل و بخشش مىكنند و به سبب دوستى ما به هم مهر مىورزند ، و بخاطر زنده نگهداشتن امر ما بديدار هم مىشتابند ، آنان كه چون بخشم آيند ستم روا مدارند ، و بهنگام خشنودى زياده روى نكنند ، موجب بركت همسايگان و آرامش همنشين خودند .
63 - سستى و تنبلى موجب خسارت به دين و دنيا است .
64 - اگر درخواستكننده ، يا فرد سائل به ماهيّت درخواست يا گدائى پى ميبرد هرگز كسى از كسى درخواست نميكرد ، [ و از آن طرف ] اگر درخواست شده و مسئول ميدانست كه در ردّ درخواست چه چيزى نهفته است هيچ كس ديگرى را ردّ نميكرد [1] 65 - براستى كه خداوند بندگانى دارد كه به خوبى و مباركى زندگى مىكنند ، و مردم نيز در جوار ايشان بخوبى زيست دارند ، و آنان در ميان بندگان او همچون باران مىباشند ، و همچنين خداوند بندگانى دارد كه ملعون و نكبتبارند ، نه خود زيست كنند و نه مردم در كنارشان بهره اى از زندگى دارند . و آنان در ميان بندگان او همچون ملخها مىباشند كه بر هيچ چيز نيفتند جز آنكه نيست و نابودش سازند .
66 - با مردم به نيكوترين شيوه اى كه ميخواهيد با شما گويند سخن گوئيد .
چرا كه خداوند از فردى كه مؤمنان را لعن مىكند و بديشان ناسزا مىگويد و طعنه مىزند بيزار است ، و از ناسزاگوى بىآبرو ؛ و گداى سمج نفرت دارد . و فرد با حيا و بردبار ، و پاكدامن و پارسا را دوست ميدارد .
67 - براستى كه خداوند افشاى سلام را دوست مىدارد .

[1] يعنى : اگر كسى به حقيقت رو انداختن پى مىبرد هرگز كسى به ديگرى رو نمىانداخت ، و چنانچه درخواست شده يا مسئول بدين نكته توجّه مىداشت كه در ردّ درخواست چه چيزى نهفته است هيچ كس روى ديگرى را زمين نمىانداخت .

281