كه با سختى خود را وادار به صبر كرده‌اند ) ! ؟ پس گروهى از مردم برخيزند . راوى گويد از امام عليه السّلام پرسيدم : فدايت گردم ، صابران و متصبّران چه كسانند ؟ فرمود : صابران همان كسانند كه بر انجام واجبات پايدارى كردند ، و متصبّران گروهى مىباشند كه بر ترك محرّمات با سختى پافشارى نمودند .
41 - خداوند فرمايد : اى آدميزاده ، از آنچه بر تو ممنوع ساختم دورى كن تا از پرهيزگارترين مردم گردى .
42 - برترين عبادت پارسائى در خوردن و پاكدامنى در شهوت است .
43 - خوش برخوردى و گشاده روئى محبّت آور است و وسيلهء تقرّب به خداوند . و ترشروئى و گرفتگى دشمنى آرد و موجب دورى از [ رحمت ] خدا است .
44 - هيچ فردى با وسيله اى از من تقاضائى نكرده و متوسّل به من نشده كه آن برايش نزديكتر به خواسته اش باشد از اينكه دست خير گذشته‌ام را براى او با خيرى ديگر دنبال كنم ، تا خير آخر خير اوّل را بخوبى حفظ و بارور سازد ، زيرا دريغ داشتن عطاهاى آخر ؛ زبان شكر عطاهاى اوّل را قطع مىكند ، ولى طبعم اجازهء ردّ حاجات نخستين را بمن نمىدهد [1] 45 - حيا و ايمان پيوسته و متّصل در يك ريسمانند ، هر كدام برود آن ديگر بدنبالش خواهد رفت .
46 - براستى هر فرد خوب و بدى اين دنيا را بچنگ آرد ، امّا خداوند اين دين و آئين را فقط به جماعت خاصّ خود عطا كند .
47 - ايمان ؛ اقرار است و عمل ، و اسلام ؛ اقرار بىعمل مىباشد . ايمان آن چيزى است كه در دل باشد ( يعنى امرى است باطنى ) و اسلام [ اعمالى ظاهرى همچون ] ازدواج ، ميراث ، و حفظ جان است ، ايمان اسلام را شريك سازد امّا اسلام باايمان شريك نيست ( يعنى : هر فرد مؤمنى مسلمان است ولى هر مسلمانى ممكن است مؤمن نباشد ) 48 - هر كس كه باب هدايتى را ترويج دهد برابر تمام عملكنندگان به آن اجر برد ، بدون اينكه از پاداش ايشان كم شود . و هر كس كه باب گمراهى و ضلالتى را گشايد گناهش به اندازهء تمام كسانى خواهد بود كه مرتكب آن مىشوند

[1] يعنى : وسيله اى براى جلب خيرات ؛ بهتر از اين نيست كه انسان با رفتار شايستهء خود موجب استمرار و دوام احسان فرد نيكوكار گردد .

278