شمشير ] بزنند تا به نخلستانهاى هجر ( كه از شهرهاى بحرين يا يمن است ) عقب برانند كاملا آگاه يقين داريم كه ما بر حقّيم و آنان بر باطل .
و سيره و روش امير مؤمنان عليه السّلام با دشمنان خود همان راه و رسمى بود كه رسول خدا صلَّى الله عليه و اله و سلَّم با مردم مكَّه در روز فتح داشت ، كه هيچ از اولادشان اسير نگرفت ، و همچنين دستور داد : « هر كس كه درب خانه اش را ببندد [ و در سراى خود بماند ] و سلاح جنگيش را كنار گذارد در امان است » . و همچنين امير مؤمنان عليه السّلام در روز نبرد بصره ( يعنى جنگ جمل ) اين گونه فرمان داد كه : « هيچ فرزندى از ايشان را اسير نكنيد ! و مجروحشان را به قتل مرسانيد ! و شخص فرارى را تعقيب مكنيد ! و هر كس كه درب خانهء خود ببست و سلاح جنگيش را كنار نهاد در امان است » .
و شمشير [ پنجم ] كه در نيام است ، شمشيرى است كه با آن حكم قصاص اجرا مىشود ، خداى عزّ و جلّ [ در سورهء مائده ، آيهء 45 ] فرمايد : * ( النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ ) * ، يعنى : « تن را به تن [ قصاص است ] ، و چشم را به چشم » ، و [ اختيار ] كشيدن آن شمشير بدست خونخواهان و اولياى مقتول است ، و صدور حكم و داوريش بدست ما است .
اين بود شمشيرهائى كه خداوند [ رسول خود ] محمّد صلَّى الله عليه و اله و سلَّم را با آنها مبعوث داشت ، پس هر كس تمام آن شمشيرها يا يكى از آنها ، يا قسمتى از روش و احكام آنها را انكار كند ، همانا به آنچه خداوند تبارك و تعالى بر محمّد صلَّى الله عليه و اله و سلَّم پيامبر خود فرو فرستاده كافر شده است .
يك نصيحت و اندرز روزى جمعى از شيعيان و طرفداران امام باقر عليه السّلام خدمت آن حضرت حاضر شدند پس به نصيحت و اندرزشان پرداخته و آنان را بهوش داشت ، در حالى كه آن جماعت بىتوجّه و سرگرم خود بودند ، و اين موضوع امام عليه السّلام را بخشم آورد ، و پس از اندكى سر بزير افكندن و درنگ سر از زمين برداشته و خطاب به ايشان كرده فرمود : مسلَّما اگر قسمتى از گفتار من بر دل يكى از شما نشسته بود [ حتما ] بدان جان ميداد . هان ! اى جسمهاى بىروح و جان ، و اى فتيله‌هاى بىسو ، گويا شما همچون چوبهاى تكيه به ديوار داده‌ايد ، و مانند بتهاى ساخته شده‌ايد ، آيا [ نميخواهيد ] طلا از معدن برگيريد ؟ ! و يا روشنى از نور تابان بيابيد ؟ ! يا مرواريد از دريا بچنگ آريد ؟ گفتار نيك و خوب را از [ دهان ] هر كس كه درآيد - هر چند

271