اگر شرّى پيش داشته سرانجامش زيانبار باشد . و چگونه پايدارى دنيا كسى را سود بخشد در حالى كه مرگ عاقبت كارش و گور زيارتگاهش خواهد بود ؟ ! پس همين مطلب براى پند و اندرز كافى است .
اى جابر ، بس است ، همراهم بيا . [ جابر گفت : ] همراه آن حضرت رفتم تا به گورستانى رسيديم ناگاه حضرت فرياد كرد : اى خاكنشينان و اى جماعت دور از وطن ، بدانيد : امّا خانه‌ها پس ساكن شدند ، و امّا ارثها پس تقسيم شد ، و امّا همسران پس به خانهء شوى رفتند ، اين خبرى است كه ما داريم ، پس نزد شما چه خبر است ؟ سپس لختى سكوت كرده ، آنگاه سر برداشت و فرمود : سوگند به آن كسى كه آسمان را برپا داشت تا اوج گرفت ، و زمين را گسترد تا وسعت يافت كه اگر اجازهء سخن گفتن داشتند مىگفتند كه ما بهترين توشه و همراه را تقوى يافتيم .
بعد آن حضرت فرمود : هر گاه خواستى بازگرد .
گفتارى از آن حضرت عليه السّلام - در بيان : « ايمان » و « ارواح » و اختلاف آنها - مردى خدمت آن جناب رسيد و گفت : جمعى از مردم عقيده دارند كه بنده تا ايمان در اوست زنا نكند ، شراب ننوشد ، ربا نخورد ، و خون محترم را نريزد . همانا كه اين طرز تفكَّر بر من بسيار گران آمده و از آن دلتنگ شده‌ام تا آنجا كه مىپندارم چنان بنده اى كه نماز مىگذارد و مرا [ در صورت فوت ] دفن مىكند و من نيز مردهء او را بخاك مىسپارم ، با وجود اين چگونه براى گناه كوچكى كه مرتكب شده از ايمان خارج مىگردد ؟ ! آن حضرت در پاسخ فرمود : برادرت به تو راست گفته ، زيرا من خود شنيدم كه رسول خدا صلَّى الله عليه و اله و سلَّم مىفرمود : خداوند مردم را سه گروه آفريده ، و در سه درجه و مقام جايگزينشان ساخته ، و اين همان فرمايش الهى است كه : * ( فَأَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ ما أَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ ، وَأَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ ما أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ ، وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ، أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ) * ، يعنى : « پس خجستگان و سعادتمندان ، چه باشند خجستگان ؟ ، و شومان و بدبختان ، چه باشند شومان و بدبختان ؟ ، و پيشتازان پيشىگيرندگانند ، آنانند مقرّبان - واقعه : 8 إلى 11 » .
أمّا آنچه خداوند جلّ و عزّ در بارهء « السّابقون السّابقون » فرموده ، پس ايشان پيامبرانى هستند مرسل و غير مرسل كه خداوند در وجود آنان پنج روح نهاده است :

172