آن با اشك و آه روبرويش ساخته است .
و هنوز از خوشيهايش كيف و لذّتى نبرده كه به ناراحتيهاى روگردانى آن مبتلا مىگردد . هنوز باران ملايم خوشى ، راحتى دائم و پيوسته اى برايش مهيّا نساخته كه ابر بلاء بر او غرّيدن گيرد ، اگر بامدادى به يارى كسى برخيزد شامگاهان خود را به ناشناسى و غريبى زند . اگر از سوئى براى كسى گوارا و شيرين بنمايد ، از ديگر سو تلخ و مرگ آور گردد .
هيچ كس در سايهء آسايش آن نياسود جز آنكه بامدادان در مخوفترين هراس افتاد .
بسيار فريبنده است و هر چه در آن است نيز فريبندگى دارد ، فانى است و زودگذر ، و هر كس كه در آنست فانى و ناپايدار . هيچ گونه خيرى از زاد و توشهء در آن نيست جز پرهيزگارى و ترس از پروردگار . كسى كه در حدّ كفايت بدان بسنده كند آرامش آن يابد ، و آن كس كه از آن بسيار طلبد برايش نپايد و بزودى از بين برود . بسا كسانى كه بدان اعتماد كردند و بناگاه طعم تلخ غم و اندوه را به ايشان چشانيد ، و بسا افرادى كه بدان اطمينان نمودند و به زمينشان افكند . و بسا افرادى كه سخت مواظب خود بودند فريبشان داد ، و چه بسيار صاحب عظمتى را كه حقير و ناچيزش ساخت ، و متكبّران و فخر فروشانى را كه به گرسنگى و فقرشان انداخت ، و تاجدارانى كه سرنگونشان ساخت . قدرتمندى آن خوارى است ، و عيش آن تيرگى و تارى . گوارائيش شور است و شيرينيش تلخ . جماعت زندهء آن در معرض مرگند ، و افراد سالمش در معرض بيمارى ، و زورمند و توانايش در معرض حقّ كشى و بىعدالتى است . حكومتش بر باد رونده است و توانا و عزيزش شكست خورده . آسايش و امنش نكبت بار و پناهنده اش غارت زده . و بدنبال تمام اينها سختى و رنج مرگ و ناله‌هاى آن است ، و هراس از قيامت و ايستادن در پيشگاه حاكم دادگستر « تا آنان را كه بدى كردند بدان چه كردند كيفر دهد و نيكوكاران را به پاداش نيكو جزا دهد - نجم : 32 » . مگر شما در جايگاه آنانى بسر نمىبريد كه عمرشان از شما طولانىتر ؛ و آثارشان روشنتر و شمارشان از شما افزونتر بود و سپاهيانشان انبوهتر ، و سختتر از شما سركشى مىكردند ؟ دنيا را پرستيدند آنهم چه پرستيدنى ! و آن را براى خود بگزيدند آنهم چگونه گزيدنى ! سپس با خوارى از آن رخت بربستند ، آيا شما هم اين را بر مىگزينيد ؟ ! يا اينكه بر دنيا حرص مىزنيد ؟ يا اينكه بر آن دل آرام داشته‌ايد ؟ خداوند مىفرمايد : * ( مَنْ كانَ يُرِيدُ الْحَياةَ الدُّنْيا وَزِينَتَها نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمالَهُمْ فِيها وَهُمْ فِيها لا يُبْخَسُونَ ، أُولئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ وَحَبِطَ ما صَنَعُوا فِيها وَباطِلٌ ما كانُوا يَعْمَلُونَ ) * يعنى :

165