آنچه سودش به تو برسد بينا گردانند . و به پارسايان و راستگويان و خردمندان و مردم خانواده دار بپيوند ، و ايشان را چنان تربيت كن كه زبان به تعريف بىحدّ تو نگشايند ، و براى كارى كه نكرده اى بيهوده نستايند . زيرا ستايش بسيار خودپسندى آورد و والى را به وادى غرور كشد ، و پذيرش آن موجب دشمنى خداوند است .
مبادا افراد نيكوكار و بدكار در نظرت به يك پايه باشند ، كه اين شيوه باعث كم رغبتى نيكوكار در نيكى و دليرى و تشويق بدكاران در زشتكارى است ، و با هر كدامشان همان گونه كه در خور او است رفتار كن ، و اين نشانگر نوعى ادب از جانب توست كه خداوند تو و يارانت را به آن سود بخشد .
سپس بدان كه هيچ چيز بهتر از نيكى كردن به ملَّت و پائين آوردن هزينهء زندگى ، و كمى اجبارشان به كارى كه مسئول آن نيستند ، موجب خوشبينى و اطمينانشان به تو نشود ، پس بكوش تا در اين موضوع روشى را پيش گيرى كه تو را به رعيّت خوشبين سازد ، كه اين خوشبينى بار رنج فراوانى را از دوشت برميدارد و كسى كه بيشتر از ديگران به خوشبينى و نيّت پاك تو سزاوارتر است ، همان است كه نزد او خوب امتحان داده اى ، و آن كس كه مورد بدبينى و عدم اعتماد تو است آنست كه به او بد امتحان داده اى ، پس اين جايگاه را به سود و بر زيان خود بفهم تا از روى بينش بر خوشرفتارى تو بيافزايد ، و نزد همگان از ميدان امتحان پيروز بيرون آئى ، همراه آنچه كه خداوند در معاد برايت تدارك ديده است .
زنهار سنّتهاى درستى را كه بزرگان اين امّت پيش گرفته بودند ، و در پرتو آنها رشته‌هاى الفت را به هم پيوند داده و كار رعيّت را اصلاح مىنمودند نقض مكن ، و سنّتها و روشهاى تازه اى كه به سنّتهاى گذشته زيان برساند مياور ، كه اجر و پاداش براى كسى خواهد بود كه آن سنّتها را برقرار كرده ، و گناه نقض آن به گردن تو افتد .
براى استوار نمودن كار مملكت و سر و سامان دادن به زندگى رعيّت از جانب خود با دانشمندان به بررسى و گفتگو بپرداز ، و با خردمندان بساط دوستى و همنشينى بينداز ، كه اين كار حقّ را پايدار و باطل را دفع كند ، و براى دليل و مثال كافى است ، زيرا سنّتهاى درست همان راه اطاعت خدا است .
پس بدان مردم از گروههاى مختلفى تشكيل يافته‌اند كه كار هر كدام جز به وسيلهء ديگرى اصلاح و تكميل نمىشود ، و هيچ كدام از ديگرى بىنياز نيستند ،

120