رعيّت عيبجوتر ، البتّه در مردم كم و بيش زشتيهائى هست كه والى از ديگران به پوشاندن آنها سزاوارتر است . پس مبادا بكوشى كه پردهء اسرار مسلمانان را بدرى و آبروى آنان را ببرى ، و تا حدّ امكان زشتيها را پرده پوشى كن تا خداوند هم زشتيهاى تو را كه ميخواهى از چشم رعيّت پنهان بماند پرده پوشد . گرهء هر كينه را نسبت به مردم بگشاى و موجبات دشمنى با اين و آن را از خود دور ساز ، عذرپذير باش ، حدود را حتى الامكان با شبهه‌ها ردّ كن ، و آنچه را به نظرت واضح نيست نديده بگير ، و حرف سخن چين را زود باور مكن ، و پند او را مپذير ، چرا كه او هر چند خويشتن را ناصح و دلسوز نشان بدهد باز در لابلاى سخنش فتنه و فريب مىنهد .
در هيچ كارى با بخيل مشورت مكن كه تو را از احسان باز دارد ، و از فقر و تهيدستى بترساند . و همچنين با ترسو ، زيرا تو را ناتوان سازد ، و نه با حريص و آزمند كه تو را به جمع مال از راه ستم تشويق نمايد . كه بخل و ترس و آز سرشتهاى پراكنده اى است كه بدگمانى به خداوند تمام آنها را گرد آورده كه به تمامى در سرشت اشرار فراهم آمده است . به يقين بدان كه بدترين وزيران تو ، كسى است كه در گذشته وزير بدكاران بوده و در گناههاى آنان همدست بوده و به كارهاى آنان بر بندگان خدا سرپرستى داشته است . پس مبادا چنين كسان محرم راز تو شوند ، و تو در مسئوليت خويش شريكشان سازى همان گونه كه شريك حكومت غير تو شدند و آنان را به تباهى و پرتگاه زشتى كشاندند . مبادا فريفتهء ظاهرسازى آنان شوى كه ايشان ياران گنه كاران و برادران ستمكارانند ، و نيز مركز هر طمع و دغلكارى ، و تو مىتوانى بجاى آنان وزيران بهترى بدست آورى كه همان ادب را داشته و كاربر باشند ، از آن افرادى كه تمام كارها را سنجيده و خوب و بد آنها را فهميده‌اند . بنا بر اين زحمت تو با بودن چنين وزيرى سبكتر ، و يارى و كمك او به تو بهتر ، و مهر و محبّتش بيشتر ، و دوستيش با ديگرى كمتر است . هيچ ستمكارى را يارى نكرده و همدست گنه كارى نبوده ، و نيز هيچ گونه سابقه و پيشينه اى در اجحاف به مسلمانان و تجاوز به هم پيمانان نداشته‌اند . اين گونه افراد را مخصوص انجمنهاى محرمانه ات ساز و از همكاران خود بشمار آر ، پس بايد گزيده ترين آنان در نزدت گوياترينشان به سخن حقّ و محتاطترينشان به رعايت انصاف در حقّ

119