نامهء امام باقر ع به سعد الخير 16 - يزيد بن عبد الله از شخصى روايت كرده كه گفت : امام باقر عليه السّلام نامهء ذيل را بسعد الخير نوشت : * ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * اما بعد من تو را بترس از خدا سفارش ميكنم زيرا سلامت از نابود شدن و بهره مندى در بازگشتگاه بسوى خدا در آن است ، همانا خداى عز و جل نگاه دارد بوسيلهء تقوى و پرهيزگارى بنده را از آنچه عقلش بدان دسترسى ندارد ، و بزدايد بوسيلهء تقوى از بنده كوردلى و نادانى را ، و بوسيلهء تقوى بود كه نوح و همراهان در كشتى نجات يافتند ، و هم چنين صالح ( پيغمبر ) و همراهانش از صاعقه رهائى پيدا كردند ، و بوسيلهء تقوى صابران كامياب گشتند ، و اين دسته ها ( يعنى شيعيان ) از مهلكه ها نجات يافتند ، و اينان را برادرانى است كه بر همين طريقه‌اند و همين فضيلت را جويايند ، اينان طغيان شهوات خود را پشت سر انداختند هنگامى كه داستان عقوبتهاى قرآن باطلاع آنها رسيد ، پروردگار خود را بر آنچه روزيشان فرمود ستايش كنند كه او شايستهء ستايش است ، و خويش را بر كوتاهيهائى كه ( در انجام دستورات خدا ) كرده‌اند نكوهش كنند و اينان شايستهء نكوهشند ، و دانسته‌اند كه براستى خداى تبارك و تعالى بردبار و داناست ، و تنها خشمش بر آن كسى است كه رضايت خاطر او را نجويد ، و فقط عطاى خود را از كسى دريغ دارد كه عطايش را بپذيرد ، و تنها گمراه كند كسى را كه هدايت و راهنمائى او را نپذيرد .
سپس ببدكرداران اين امكان و اختيار را داده كه بوسيلهء توبه بديهاى خود را به نيكى تبديل كنند ،

75