قيامت هم زنده نخواهند شد ، پس خداى تعالى گفتار ايشان را در اين آيه حكايت فرموده است . 15 - بدر بن خليل اسدى گويد : شنيدم از امام باقر عليه السّلام كه در تفسير گفتار خداى عز و جل كه فرمايد : « و چون عذاب ما را احساس كردند از آن گريزان شدند ، نگريزيد و باز گرديد بسوى خوشگذرانى و لذتها و مسكنهاى خويش تا شايد پرسش شويد » ( سورهء انبياء آيه 13 ) فرمود : چون حضرت قائم قيام كند و بسراغ بنى اميه در شام بفرستد آنها بسوى روم فرار كنند ، بآنها گويند : ما شما را راه ندهيم تا بدين نصرانيت ( و مسيح ) درآئيد ، آنها صليبها بگردن بياويزند و بدين ترتيب روميان آنها را بپذيرند ، و چون ياران حضرت قائم بجنگ روميان روند آنها امان خواهند و پيشنهاد صلح كنند ، ياران حضرت قائم گويند : ما صلح نكنيم تا كسانى كه از ما بشما پناهنده شده‌اند تسليم ما كنيد ، آنان نيز پناهندگان را تسليم كنند ، و اين است معناى گفتار خداى تعالى : « نگريزيد و باز گرديد بسوى آن خوشگذرانى و لذتها و مسكنهاى خويش شايد پرسش شويد » فرمود : از ( جاى ) گنجهاى ايشان بپرسند با اينكه خود داناتر است ( ولى بپرسند تا بر آنها سختتر آيد ) در اين هنگام است كه گويند :
« اى واى بر ما كه ستمگر بوديم ، و پيوسته اين سخن را گويند تا درو شده و بىجانشان كنيم » ( آيه 14 و 15 ) يعنى بوسيلهء شمشير .

74