و رسول او است كه او را براهنمائى و دين حق فرستاده تا بر همهء اديان پيروزش كند و گرچه مشركان خوش ندارند - درود خدا بر او و آلش باد - اى مردم براستى كه دنيا خانهء ( ماندنى و ) قرارگاه نباشد ، و همانا شما در اين دنيا همانند كاروانى هستيد كه براى استراحت دمادم صبح بار اندازند و شتران را بخوابانند سپس برخاسته و كوچ كنند ، سبكبار ( يا شتابان ) بدنيا درآيند و سبكبار ( يا شتابان ) بروند ، از رفتن چارهء ندارند ، و نه بدان چه بجاى گذارده‌اند راه بازگشتى دارند ، آنان را بشتاب واداشتند آنان نيز شتافتند ، ( ولى ) آنها دل بدنيا بستند و مهيا ( ى رفتن بآن سراى ) نشدند تا وقتى كه گلوگاهشان را گرفتند و بخانهء مردمى رسيدند كه خامه هاشان خشكيده ( و قدرت و نيروشان از دست رفته ) و از بيشتر آنان نه خبرى و نه اثرى بجاى مانده ، اندكى در دنيا درنگ كردند و شتابان بسراى آخرت شتافتند ، و شماها در خانه هاى ايشان درآمديد و بر آثار ايشان گام زنيد ، مركبها شما را بخوبى برانند ، راهى كه نه خستگى دارد و نه سستى ، روز شما بدنهاتان را با رنج و تعب به پيش راند و شبتان جانهاتان را با خود برد ، و شما ( و وضعتان ) نماينده و حاكى حال ( و وضع ) آنها گشته‌ايد و راهى را كه پيش گرفته‌ايد نمونهء آنهائيد ، زندگى اين جهان شما را نفريبد كه براستى شما در اين جهان مسافرانى تازه وارديد و مرگ هم بشما وارد خواهد شد ، پيكانهاى جانستان خود را بسوى شما پرتاب كند و مركبهاى راهوارش گزارش كارهاى شما را بخانهء ثواب و عقاب و پاداش و حساب ميرساند .
پس خدا رحمت كند آن بنده اى را كه نگران پروردگار خود باشد و از گناه كناره گيرد ، و با خواهش دل بجنگد و آرزوى خود را دروغ بداند ، آن بنده اى كه نفس سركش خود را بمهار تقوى و پرهيزكارى مهار كرده ، و با لگام ترس از پروردگار خود دهنه بر دهانش زده ، و مهارش را بسوى طاعت ( و فرمانبردارى خدا ) كشانده و با دهنهء كه بر آن زده از نافرمانى بازش داشته ، ( آن بنده اى كه ) ديده بروز

251