خطبه اى از امير مؤمنان ع 193 - جابر از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود : امير مؤمنان خطبه اى خواند و در آن خطبه چنين فرمود :
سپاس خاص خداى پستكنندهء ( گردنكشان و ) بالا برندهء ( دوستان و اولياء خود ) زيان رسان ( بمستحقين عذاب و بلا ) و سود دهنده ، بخشندهء فراخ رحمت ، آنكه ستايشش والا ، و نامهايش راست و درست است آنكه بناديدنيها و آنچه بر دلها خطور كند محيط و آگاه است ، آن ( خداى بزرگى ) كه مرگ را از روى عدالت در ميان خلق خود برقرار كرده و زندگى و حيات را از روى فضل و احسان بر ايشان انعام فرموده پس زنده كند و بميراند و روزى و خوراك هر كس را روى اندازه اى مقرر فرموده ، و از روى دانش و علم خود باندازه اى معين تقدير كرده و از روى تدبير بحكمت خود آن را محكم ساخته و براستى كه او آگاه و بينا است ، او است جاويدانى كه نيستى ندارد ، بداند آنچه را در زمين و آنچه را كه در آسمان است و هر چه در بين آن دو و هر چه را كه در زير خاك پنهان است .
ستايشش گويم بستايش خالص در گنجينه اش ، بستايشى كه فرشتگان و پيمبران او را ستايش كنند ، ستايشى كه عددش در شمار نيايد ، و زمان بر او پيشى نگيرد ، و هيچ كس بمانندش نياورد ، بدو ايمان دارم و بر او توكل كنم و از او راهنمائى و كفايت خواهم و خير را از او جويم و خوشنودى او را خواستارم .
و گواهى دهم كه معبودى نيست جز خداى يگانه اى كه شريك ندارد ، و گواهى دهم كه محمد بنده

250