2 - حارث بن مغيرة گويد : بامام صادق عليه السلام عرضكردم ، از علم عالم خود ( يعنى امام از شما خانواده ) بمن خبر دهيد ، فرمود : از رسول خدا صلَّى الله عليه و آله و از على عليه السلام بارث رسيده است . عرض كردم :
بما گزارش ميدهند كه علم بدل شما الهام مىشود و در گوش شما وارد ميگردد ، فرمود : گاهى هم چنين است .
3 - مفضل بن عمر گويد بحضرت ابو الحسن عليه السلام عرضكردم : براى ما از امام صادق عليه السلام روايت كرده‌اند كه فرموده است : همانا علم ما يا مربوط بگذشته است و يا نوشته شده و يا وارد شدن در دل و تأثير در گوش . فرمود : اما گذشته مربوط بامور پيشين است كه ميدانيم و اما نوشته شده مربوط بآينده است و اما وارد شدن بدل الهامست و اما تأثير در گوش امر فرشته است .
توضيح - در كتاب بصائر الدرجات بعد از ذكر اين خبر گويد : زراره مثل اين خبر را از امام صادق عليه السلام روايت كرده ، گويد بحضرت عرضكردم : امام كه شخص گوينده را نمىبيند چگونه ميفهمد كه آن امر از فرشته است و از شيطان نيست ؟ فرمود : آرامش و سكونى بر امام القا شود كه بفهمد از جانب فرشته است و اگر از جانب شيطان باشد هراسى عارضش شود ، علاوه بر آنكه اى زراره شيطان متعرض صاحب امر امامت نگردد . - مرآت العقول - .
اگر راز ائمه حفظ شود سود و زيان هر كس را باو خبر دهند 1 - امام باقر عليه السلام فرمود : اگر زبانهاى شما لجام و بندى ميداشت سود و زيان هر مردى را برايش گزارش ميدادم .

394