ائمة گواهان خداى عز و جل باشند بر خلقش 1 - امام صادق ( ع ) راجع بقول خداى عز و جل ( 45 سوره 4 ) « پس چطور باشد زمانى كه از هر امتى گواهى آوريم و ترا بر آنها گواه آوريم » فرمود : تنها در باره امت محمد ( ص ) نازل شده ، در هر قرنى امامى از ما برايشان گواه و ناظر است و محمد ( ص ) گواه و ناظر بر ماست . ( يعنى بر گفتار و كردار ايشان ناظر است و روز قيامت نزد خدا گواهى دهد ، پس مواظب باشيد و تقوى پيشه كنيد كه گواهان شما عادل و مقبولند ) 2 - بريد عجلى گويد : از امام صادق ( ع ) راجع بقول خداى عز و جل ( 138 سوره 2 ) « و اين گونه شما را امتى ميانه ( عادل ) قرار داديم تا بر مردم گواه باشيد » پرسيدم ، فرمود : ما هستيم امت ميانه و مائيم گواهان خدا بر خلقش و حجتهاى او در زمينش . عرض كردم : قول خداى عز و جل ( 78 سوره 22 ) « ملت پدر شما ابراهيم » يعنى چه ؟ فرمود : خصوص ما مقصود است ( دنبال آيه و تفسير آن ) « او شما را از پيش مسلمان ناميده » يعنى در كتابهاى گذشته « و در اين » يعنى قرآن « تا پيغمبر بر شما گواه باشد » پس پيغمبر ( ص ) گواه و ناظر بر ماست نسبت بآنچه از طرف خداى عز و جل بمردم رسانيده‌ايم و ما گواهانيم بر مردم ، هر كه ما را تصديق كند ، روز قيامت تصديقش كنيم و هر كه ما را تكذيب كند روز قيامت تكذيبش كنيم .
3 - حلال گويد از حضرت ابو الحسن ( ع ) در باره قول خداى عز و جل ( 21 سوره 11 ) « آيا كسى كه

270