گشته است چنانچه اين مطلب را مفسرين از عامه و اهل سنت هم اعتراف دارند ، فخر رازى و زمخشرى و بيضاوى و سيوطى كه از بزرگان علما سنتند در تفاسير خود نزول آيه شريفه را در شأن امير المؤمنين عليه السلام و موضوع خاتم بخشى آن حضرت دانسته‌اند و خلاصه اخبار در اين باره متواتر است فقط بعضى از مفسرين اهل سنت را شدت تعصب واداشته است كه بگويند جمله « و هم راكعون » در آخر آيه حاليه نيست و استينافست ولى بنا بر آن لازم آيد كه ركوع تكرار شده باشد زيرا از « يقيمون الصلاة » ركوع فهميده مىشود يا بگويند « ركوع » در اينجا حقيقت شرعيه ندارد و بمعنى خضوعست كه آن را هم طبع سليم و ذوق صحيح نميپذيرد يا آنكه در كلمه « ولى » تصرفى كنند و آن را از ظهورش كه سنخ ولايت خدا و رسولست برگردانند ، مفسرين و متكلمين شيعه در اين جهات بحث كرده و بطور مفصل و مبسوط حقيقت را روشن نموده‌اند كه نقل آنها مناسب اين مختصر نيست .
8 - مردى پارسى از امام كاظم عليه السلام پرسيد اطاعت شما واجبست ؟ فرمود : آرى ، گفت : مثل اطاعت على بن ابى طالب فرمود : آرى .
9 - ابو بصير گويد : از امام صادق عليه السلام پرسيدم : همه امامان در فرمان و وجوب اطاعت يكسانند فرمود : آرى .
10 - طبرى گويد : من در خراسان بالاى سر امام رضا عليه السلام بخدمت ايستاده بودم و جمعى از بنى هاشم كه اسحاق بن موسى در ميانشان بود ، خدمت آن حضرت بودند ، امام فرمود : اى اسحاق بمن خبر رسيد كه مردم ( اهل سنت ) ميگويند : ما عقيده داريم كه مردم برده ما هستند ، نه سوگند بخويشى و قرابتى كه با پيغمبر ( ص ) دارم نه من هرگز اين سخن گفته‌ام و نه از پدرانم شنيده‌ام و نه بمن خبر رسيده كه يكى از آنها گفته باشد ولى من ميگويم مردم بنده ما هستند در اينكه اطاعت ما بر آنها واجبست و در اطاعت فرمانبر مايند

265