< فهرس الموضوعات > معنى لغوى و اصطلاحى « عرش » < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > راجع بحمل عشر < / فهرس الموضوعات > بسبب زندگى او دلهاى ايشان زنده گشته ( 1 ) و بسبب نور او بمعرفتش راهنمائى شده‌اند .
توضيح - عرش در لغت بمعنى سايبان و تخت است و در زبان اخبار گاهى بمعنى فلك بزرگ محيط بر همه افلاك و گاهى بمعنى آنچه غير خداست از عقل و روح و جسم و گاهى بمعنى علم خدا بطور كلى يا علمى كه برسل و ائمه ميدهد بكار ميرود كه در اين حديث و حديث بعد معنى اخير مناسب است ولى سائل گمان كرده است كه عرش بمعنى تخت است و خدا - العياذ با لله - روى آن نشسته است و چون عرش را هشت نفر حمل كنند خدا هم حمل شده است پس او محمول خواهد بود .
2 - ابو قرة محدث بر حضرت امام رضا ( ع ) وارد شد و از مسائل حلال و حرام پرسيد ، سپس عرضكرد : شما قبول داريد كه خدا محمولست ؟ حضرت فرمود : هر محمولى فعلى بر او واقع شده كه بديگرى نسبت دارد ( و آن فعل حمل است كه بحامل نسبت دارد ) و « محمول » اسمى است كه در تعبير دلالت بر نقص دارد و « حامل » فاعل است و در تعبير دلالت بر مدح دارد و همچنين است قول آنكه گويد : زبر ، زير ، بالا ، پائين ( كه زبر و بالا دلالت بر مدح دارد و زير و پائين دلالت بر نقص ) و خدا فرموده است ( 110 سوره 17 ) « خدا را نامهاى نيكوست ، او را بآنها بخوانيد » و در هيچ يك از كتب آسمانى خود نفرموده است كه او محمولست بلكه گفته است او حامل است در خشكى و دريا ( فرزندان آدم را در آيه 70 سوره 18 ) و نگهدار آسمانها و زمين است از افتادن ( در آيه 41 سوره 35 ) و غير خدا محمولست و هيچ گاه از كسى كه بخدا و عظمتش ايمان دارد شنيده نشده كه در دعاى خود گويد « يا محمول » ابو قرة گفت : خدا خود فرموده است : در آن روز عرش پروردگار ترا هشت نفر در بالايشان حمل كنند « و باز فرموده است ( 7 سوره 40 ) كسانى كه عرش را حمل ميكنند » حضرت ابو الحسن ( ع ) فرمود : عرش كه خدا نيست عرش نام علم و قدرتست و عرشى است كه همه چيز در او است ( اشاره بمعنى اول و دوميست كه

177