باورش در بارهء روزى ناقص و كوشش سست باشد از اين جا پند گيرد كه خداى بزرگ در سه حال به جاى او كارش را ساخته و روزى وى را رسانده در حالى كه در هيچ يك از احوال توانايى جستجوى و چاره‌يى نداشته البته خدا در حالت چهارم نيز او را فراموش نمىكند و روزى او را مىدهد .
نخستين اين احوال در زهدان مادر بود كه وى را در جايگاهى استوار نگاهدارى از سردى و گرمى كرد و رزق داد بعدا او را از آنجا بيرون آورد و از شير مادر روزى داد تا آنكه توانا و برومند گرديد .
بعدا از شير گرفته شد و از دست رنج پدر و مادر او را روزى داده و دل ايشان را بر وى مهربان گردانيد چنان كه در كارها و خوراك و پوشاك او را بر خويشتن برتر دارند . و چون باليده و خردمند گرديد براى زندگى و ارتزاق پى كار رود و چون در تلاش كوتاهى كند به خداى خويش در روزى رسانيدن بد گمان گردد و از بيم تنگى روزى و در آمد بر خود و همسر خويش تنك گيرد چنين بنده‌يى بد بنده‌يى باشد » .
< فهرس الموضوعات > مردم سه گروه‌اند < / فهرس الموضوعات > ترجمهء ( 312 ) مردم سه گروه‌اند - امام صادق گفته : « مردم سه گروه‌اند : دانا ، دانش جوى و بىبندوبار ، ما دانا هستيم و پيروان ما دانشجويان دانش ، و ديگران بىبندوبار . امام موسى ابن جعفر گفته : « مردمان سه گروه‌اند : تازى ، مولى و علج ، ما تازى هستيم ، دوستان ما موالى يعنى دوستان ما و آنان كه از ما بىزارى مىجويند علجاند . يعنى پست و فرومايه‌اند . پيامبر اكرم گفته :
« يا دانا باش يا دانشجوى يا دوستار دانايان ، گروه چهارم مباش كه به سبب دشمنى آنان نابود گردى » .
< فهرس الموضوعات > سه منش است كه كسى در آنها بهانه‌يى ندارد < / فهرس الموضوعات > ترجمهء ( 313 ) سه منش است كه كسى در آنها بهانه‌يى ندارد - حسين پور مصعب همدانى گفته : از امام صادق شنيدم كه مىگفت : « سه چيز است كه كسى در آنها بهانه‌يى ندارد : رسانيدن سپردنى به خداوند آنچه نيكو كار و چه بد كار باشد ، وفا به عهد كردن چه مقابل نكوكار و چه بد كار باشد ، نيكى رسانيدن به پدر و مادر چه نيكو كار و چه بد كار باشند » .

98