< فهرس الموضوعات > 15 - ترجمهء على بن منصور ابو الحسن كوفى < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > 16 - ترجمهء ابو مالك ضحاك حضرمى < / فهرس الموضوعات > پرنده گاهى مىنشست گاه پرواز مىكرد و تو در مقابلش مانند پرنده اى كه پرش را بريده باشند پس از سقوط نيروى پرواز نداشتى . اما هشام بن سالم به مجرد اينكه احساس مىكرد مىخواهد سقوط كند پرواز مىكرد و اوج مىگرفت . اما هشام بن حكم در استدلال به هيچ وجه از حق و حقيقت منحرف نشد مع ذلك به تو مهلت نداد كه آب دهان خود را فرو برى . برادر شامى در اين عالم حق آميخته به باطل و حقايق مشوب باوهام است . پروردگار انبيا و اوصيا را مأمور فرموده كه باطل را از حق واوهام را از حقايق جدا سازند ، انبيا قبل از اوصيا مبعوث شدند و حق را از باطل نشان دار ساختند و اوصيا را كه مورد عنايت مخصوص حق مىباشند و برترى بر ديگران دارند به مردم معرفى فرمودند و چنانچه حق و باطل بر مردم مشتبه نبود و هر يك نشان دار و جداگانه بودند مردم بوجود انبيا واوصياء نيازمند نبودند . شامى عرض كرد :
كسى كه با شما همنشين باشد به حقيقت رستگار است . امام فرمود : افتخار مجالست با پيمبران را فرشتگان بزرگ از قبيل جبريل و اسرافيل و ميكائيل داشتند و اخبار آسمانى براى آن حضرت مىاوردند و نظر به اينكه همان خاصيت كه در مجالست با پيمبر بود ( و بدين جهت فرشتگان با آن سرور جليس بودند ) در مجالست ما كه نماينده رسول اكرم هستيم مىباشد ، چنان است كه گفتى يعنى هر كه با ما همنشينى گزيند رستگار گردد . شامى عرض كرد كه به من افتخار دهيد كه از شيعيان شما باشم و مراسم تشيع و حقايق مذهب را به من تعليم فرمائيد . امام به هشام بن حكم فرمود دوست دارم كه اين مرد شامى تحت تربيت تو واقع شده مراسم تشيع و علوم آل محمد را فرا گيرد . على بن منصور [1] وابو مالك حضرمى [2] گفتند ما ديديم كه مرد شامى بعد از رحلت امام صادق ( ع ) خدمت هشام مىرسيد و از هداياى شام براى او مىاورد و هشام در مقابل او را از هداياى عراق بهرمند مىساخت . على بن منصور اضافه مىكند كه شامى مرد روشن ضمير و پاك دلى بود .

[1] على بن منصور ابو الحسن كوفى از متكلمين و محدثين بنام و از شاگردان هشام بن الحكم است .
[2] ابو مالك ضحاك حضرمى كوفى از متكلمين و محدثين مورد وثوق و اعتماد است . بسيارى از ارباب رجال او را توثيق نموده اند زمان امام صادق ( ع ) را درك كرده ولى بعضى گويند از وى حديثى روايت نكرده و فقط از حضرت موسى بن جعفر ( ع ) روايت كرده است .

28