5 - " علامه مجلسى " ( ره ) در باب نفى رؤيت از " جلد دوم بحار الانوار " روايتى از " هشام بن الحكم " آورده كه ما خلاصه آن را به فارسى براى خوانندگان محترم مىنگاريم :
" هشام " : محضر " امام صادق " ( ع ) شرفياب بودم كه " معاوية بن وهب " و " عبد الملك بن اعين " خدمتش رسيدند .
" معاوية بن وهب " : فرزند پيغمبر چه مىفرمايى راجع به خبرى كه از جدت پيغمبر اكرم روايت شده كه حضرتش پروردگار خود را ديد آيا بچه صورتى پروردگار را ديد ؟ و نيز چه مىفرمائى راجع به حديثى كه گفته‌اند : " مؤمنين پروردگارشان را در بهشت مشاهده مىكنند " آيا بچه صورتى پروردگار را مشاهده مىكنند ؟
" امام " لبخندى زد سپس فرمود : اى " معاويه " چقدر زشت است كه مردى هفتاد يا هشتاد سال در كشور هستى كه ممكلت خداوند جهان است زندگى نموده از نعمتهاى پروردگار برخوردار باشد مع الوصف منعم و آفريدگار خود را چنان كه شايسته است نشناسد !
اى " معاويه " پيغمبر اكرم پروردگار خود را با چشم سر مشاهده نكرد ، بلكه با چشم دل خداى تعالى را ديد ، چه ديدن دو گونه است : ديدن چشم و ديدن دل . چنانچه مقصود از رؤيت ديدن پروردگار با چشم دل باشد مطابق واقع و حقيقت است ، و چنانچه مقصود ديدن با چشم سر باشد كفر به خدا و آيات اوست ، زيرا كه رسول خدا فرمود : آن كس كه خداوند ر به مخلوقش تشبيه نمايد بطور تحقيق كافر است .
پدرم " باقر العلوم " ( ع ) از پدرش " زين العابدين " ( ع ) از " حسين بن على

186