يزيد كوفى صابرى كه در داستان تشرف هشام به مكتب ولايت روايتى از او نقل خواهيم كرد از وى به برادرزاده كه ظهور در برادر زاده حقيقى و پدرى دارد ، نه برادر زاده مجازى و نه برادر زاده - مادرى ، چنين استفاده مىشود كه نام جدش يزيد است .
در كتب رجال براى او برادرى بنام محمد بن الحكم ذكر كرده اند كه يكى از راويان حديث بوده و محمد بن ابى عمير از وى روايت مىكند .
هشام بن الحكم دو فرزند داشته ، يك پسر ، بنام حكم بن هشام بن الحكم كه در بصره سكونت داشته و مشهور به علم كلام بوده و مجالس مناظره كلاميه از او نقل شده و يك دختر ، بنام فاطمه كه او را عبد الله بن يزيد اباضى كه از دوستان هشام بن الحكم بود خواستگارى نمود ، ولى هشام اجابت نكرد ، و با صراحت لهجه‌اى كه داشت بدون ملاحظه به او گفت دختر من مؤمنه است يعنى تزويجش به تو جايز نيست .
( 5 ) تشرف هشام بن الحكم به مكتب ولايت از ملاحظه مجموع حالات هشام بن الحكم و قرائن و شواهد چنين استفاده مىشود كه هشام بن الحكم عاشق دانش و تشنه حقيقت بوده و براى رسيدن به معشوق و تسكين عطش خود اولا علوم عصر خود را فرا گرفته و بويژه براى ارضاء غريزه حقيقت پژوهى كتب فلسفه يونان را هم خوانده و از آن فلسفه اطلاع كامل داشته است تا حدى كه كتابى بر رد ارسطاطاليس نوشته . ثانيا به مكتبهاى مختلف ( 1 )

( 1 ) بعضى گفته‌اند هشام بن حكم در ابتداى امر از اصحاب ابو شاكر ديصانى كه از زنادقه وماديين معروف است بوده ( و اين قول نزد محققين مورد اعتماد نيست ) سپس وارد مكتب جهميه شده و از اصحاب جهم بن صفوان جبرى بوده و اين معنى را مخالفين از نقاط ضعف هشام شمرده و بدين وسيله او را منحرف از حق معرفى كرده اند . در صورتى كه اين تحولات در سير فكرى و عقلى براى كسى كه در طريق مجاهده و تحقيق است و مىخواهد حق را با تحقيق و اجتهاد تشخيص دهد طعن و عيبى محسوب نمىشود و بايد نهايت سير فكرى و عقليش را مورد توجه قرار داد چنانچه نهايت سيرش باطل باشد او را در عداد منحرفين شمرد و چنانچه موفق به يافتن حق گرديده و نهايت سيرش حقيقت بوده است بايد او را مجاهد و اصل به حق معرفى كرد .

14