حيوة او غايبا و بين عدم وجود و موت او .
جواب :
جواب از اين شبهه وجوهى است :
وجه اول : آنكه اين شبهه منتقض است به كثيرى از غيبت انبياء چون مخفى شدن موسى بن عمران از بنى اسرائيل عشرة سنين و شبانى نمودن در نزد حضرت شعيب و چون غيبت ابراهيم ودانيال و سليمان و عيسى ( عليهم السلام ) و غير ايشان كه خداى تعالى به آن خبر داده بلكه غيبت سيد انبياء ( صلى الله عليه وآله و سلم ) در مدت چهار سال يا كمتر در شعب ابي طالب و غيبت او از مسلمين در غار ، پس هر چه مخالفين در غيبت انبياء جواب گويند بعينه همان جواب را شيعه در غيبت امام ( عليه السلام ) خواهد گفت چه آنكه در غيبت انبياء هم العياذ بالله لازم خواهد آمد لغويت وجود ايشان بزعم فاسد مخالفين و آنكه فوايد وجودى ايشان بالمره مسلوب باشد .
وجه دوم : آنكه عمده فايد وجوديه نبى يا وصى لازم بودن اتمام حجت است از جانب حق تعالى بر بندگان تا آنكه لسان معذرت ايشان منقطع گردد و بر تقدير عصيان و مخالفت به آنچه مكلف به آن شده اند صحيح باشد عقاب كردن ايشان و الا عقاب بر ايشان قبيح خواهد بود زيرا كه از براى عباد است كه متضرر شوند در صورت عدم اطاعت و انقياد كه : خداوند از جانب تو رسولى يا وصيى بر ما گماشته نشد كه بيان فرمايد از براى ما مرادات تو را تا ما در مقام اطاعت و انقياد او برائيم ، و در قرآن نيز ارشاد به اين حكم عقلى قطعى فرموده من قوله تعالى :
" رسلا مبشرين ومنذرين لئلا يكون للناس على الله حجة بعد الرسل " ( 9 ) و لزوم اقامه حجت بر عباد در همه اوقات و ازمان بر خدا لازم است تا آنكه قبيح نشود عقاب ايشان در صورت مخالفت و عصيان و نگويند كه تو نصب ولى يا بعث نبى نفرمودى تا ما به امر آنها اطاعت نمائيم تو را و در جميع آنات

121