مذهب راوى در حديث نقشى ندارد ، از اين رو " مسلم و بخارى " [1] در كتاب هاى خود از بسيارى شيعيان و ديگر فرقه هاى مخالف ، رواياتى نقل نموده و حتى به اين گونه روايات ، استدلال كرده‌اند .
آقاى رشيد رضا دليل ديگر ترديد خود را وجود تعارض در محتواى روايات مهدى بيان كرده اما اين دليل نيز مردود است ، زيرا تعارض دو روايت در شرايطى درست است كه هر دو حديث از نظر سند با هم برابر باشند اما تعارض بين روايت قوى و ضعيف را هيچ خردمند منصفى جايز نمىداند ، و تعارض مورد نظر ايشان از همين قبيل است .
كوتاه سخن اينكه ، عقيده به ظهور مهدى عقيده اى است ثابت كه بطور متواتر از پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) بدست ما رسيده و از امور غيبى است كه ايمان به آن واجب و اعتقاد به آن از صفات متقين شمرده مىشود ، چنان كه خداوند در قرآن مىفرمايد :
" الم ذلك الكتاب لا ريب فيه هدى للمتقين ، الذين يؤمنون بالغيب " [2] ( يعنى : آن كتاب كه شك در آن نيست ، مايه هدايت پرهيزكاران است كسانى كه به غيبت ايمان مىآورند . ) انكار اين موضوع جز از جاهل و يا لجوج سر نمىزند . از خداوند مسألت دارم ما را با ايمان به آن و به تمام آنچه به درستى در كتاب و سنّت آمده ، بميراند " [3] عدوى مصرى عدوى در كتاب " مشارق الأنوار " مىگويد : " در برخى روايات آمده كه هنگام

[1] مسلم و بخارى هر دو از مؤلفان معروف و معتبر اهل سنتند و كتاب هاى آنها به كتاب صحيح مسلم و صحيح بخارى شهرت دارد . مترجم
[2] بقره / 1 - 3 .
[3] الامام المهدي عند أهل السنة : 2 / 288 - 391 .

388