ظهور او ( مهدى ) فرشته اى بالاى سرش ندا كند كه : " اين مهدى خليفه خداست ، از او پيروى كنيد ، پس مردم به او روى آورند و عشق و محبت وى در دلها جايگزين شود ، وى بر شرق و غرب زمين فرمانروائى كند و كسانى كه نخستين بار بين ركن و مقام ( كنار كعبه ) با او بيعت كنند به تعداد اهل بدر باشند ، پس از آن مؤمنين واقعى شام و افراد شايسته اى از مصر و گروه‌هايى از مشرق زمين نزد او آيند . و خداوند براى يارى او سپاهى با درفش‌هاى سياه از خراسان برانگيزد ، سپس به شام و در روايتى به كوفه روى آورند كه جمع بين هر دو روايت ممكن است و خداوند او را با سه هزار فرشته يارى فرمايد و اصحاب كهف از ياران آن حضرت باشند ، استاد سيوطى مىگويد : " راز تأخير اصحاب كهف تا اين زمان بدين جهت است كه خداوند اين عزت و شرف را به آنان عطا فرمايد كه در اين امّت داخل شده و خليفه خدا را يارى نمايند ، طلايه دار سپاه مهدى جبرئيل و در انتهاى آن ميكائيل قرار دارد " [1] سعد الدين تفتازانى تفتازانى در كتاب " شرح المقاصد " مىنويسد : " خروج مهدى و فرود آمدن عيسى از موضوعاتى است كه به مبحث امامت مربوط است و هر دو از نشانه هاى قيامت است " . سپس مىگويد :
" . . . از ابو سعيد خدرى نقل شده كه : پيامبر خدا ( صلى الله عليه وآله ) فرمود " بر اين امت بلا و مصيبتى برسد كه از ظلم و بيداد ، كسى ملجأ و پناهگاهى نيابد ، آنگاه خداوند مردى از خاندان مرا برانگيزد تا زمين را پر از عدل و داد سازد همانگونه كه از ظلم و جور آكنده گردد " علماء بر آنند كه او پيشوايى عادل از فرزندان فاطمه است كه خداوند هر وقت اراده كند او را خواهد آفريد و براى يارى دين خود برخواهد انگيخت و شيعه معتقد است كه او محمد بن حسن عسگرى است كه از

[1] الامام المهدي عند أهل السنة : 2 / 62 .

389