اما ماجراى ظاهر شدن دجّال ، با توجه به روايات ، به احتمال قوى مدتى نه چندان كوتاه ، پس از برپائى حكومت جهانى حضرت مهدى ( عليه السلام ) و رفاه عمومى ملت هاى جهان و پيشرفت حيرت انگيز علوم به وقوع خواهد پيوست .
خروج دجّال جنبشى بر اساس لاابالى گرى و نشأت گرفته از توطئه يهود و همانند جريان " هيپى گرى " غربى است كه ناشى از عيش و نوش و خوشگذرانى است . البته جنبش دجّال يك چشم بسيار پيشرفته و داراى ابعاد عقيدتى و سياسى گسترده اى است كه تمامى ابزارهاى علمى روز را در تبليغات و ترفندهايش به كار مىگيرد و يهوديان كه در پشت اين حركت قرار دارند ، از او پيروى كرده و با فريبِ دختران و پسران جوان آنان را در راستاى اهداف خود قرار مىدهند و مىتوان گفت كه فتنه و آشوب دجّال بر مسلمانان فتنه اى سخت و ناگوار خواهد بود .
درباره رواياتى كه مىگويند : مسيح ( عليه السلام ) دجال را مىكشد ، بايد دقت و بررسى به عمل آورد زيرا اين عقيده مسيحيان است كه در انجيل آنان آمده . در حالى كه فرمانرواى حكومت جهانى ، بنا بر نظر تمام مسلمانان ، حضرت مهدى ( عليه السلام ) است و مسيح ( عليه السلام ) نقش ياور و پشتيبان او را بر عهده خواهد گرفت . در روايات اهل بيت ( عليهم السلام ) آمده است كه مسلمانان به رهبرى حضرت مهدى ( عليه السلام ) دجّال را به هلاكت مىرسانند .
پيمان صلح بين امام ( عليه السلام ) و غربى ها از روايات فراوانى كه مربوط به اين پيمان است مىتوان پى برد كه محتواى اصلى پيمان ، برقرارى صلح ، عدم تجاوز و همزيستى مسالمت‌آميز است . به نظر مىرسد هدف امام ( عليه السلام ) ، ايجاد بسترى مناسب براى فعاليت هاى خود و برنامه هاى حضرت مسيح ( عليه السلام ) است تا او بتواند به شكل طبيعى در هدايتِ ملل غربى گام بردارد و تحوّلى در عقايد و سياست هاى آنها بوجود آورد و انحرافات حكومت ها و تمدن هاى غرب را برملا سازد . از رواياتِ مربوط به اين قرارداد مىتوان فهميد ، بين اين صلح و صلح حديبيّه كه پيامبر گرامى ( صلى الله عليه وآله ) با قريش منعقد كرد شباهت زيادى

320