ارتباط است . از امام صادق ( عليه السلام ) چنين روايت شده است : " صاحب اين امر را غيبتى است و در آن غيبت ، عزلتى ، بهترين منزلگاه وى مدينه است و با وجود سى نفر اضطراب و وحشتى نخواهد بود " . [1] همچنين بخش ديگرى از روايات ، دلالت دارند كه آن حضرت در كنار خضر ( عليه السلام ) بسر مىبرد ، در اين زمينه امام رضا ( عليه السلام ) مىفرمايد : " خضر ( عليه السلام ) از آب حيات نوشيد و از اين رو زنده است و نمىميرد تا در صور اسرافيل دميده شود ، البته او نزد ما مىآيد و به ما سلام مىدهد ، ما صداى او را مىشنويم ولى شخص او را نمىبينيم هر جا كه نام او برده شود بايد بر او درود فرستاد ، او در موسم حج حاضر و تمام مناسك آن را بجا مىآورد . در عرفات وقوف مىكند و دعاى مؤمنان را آمين مىگويد و خداوند نگرانى قائم ما را بوسيله او به انس و الفت ، و تنهائى وى را در كنار او به پيوستگى بدل مىسازد . " [2] از روايت قبلى و ساير روايات چنين به نظر مىرسد كه آن سى تن ياران مهدى ( عليه السلام ) پيوسته عوض مىشوند يعنى هرگاه يكى از ايشان از دنيا برود ، فرد ديگرى جانشين وى مىگردد ، و شايد منظور از ابدال ( شايستگان ) كه در دعاى نيمه ماه رجب از امام صادق ( عليه السلام ) وارد شده ، همانها باشند ، آنجا كه بعد از درود بر پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) و خاندانش مىفرمايد : " خداوندا بر مؤمنان شايسته ( ابدال ) و بزرگان و روزهداران و عبادت كنندگان و مخلصان و زاهدان و تلاشگران و مجاهدانِ راهت درود فرست " [3] به احتمال قوى اين سى تن و يا بيشتر ، كه از اولياء خدايند ، در اقداماتى كه