عبد الله ، حاكم حجاز و اختلاف در مورد جانشين او و درگيرى بين قبايل حجازى بر سر حكومت ، بوجود خواهد آمد .
اين اختلافات موجب تضعيف حكومت حجاز شده و به حضرت فرصت مىدهد كه نهضت خود را در مكّه آغاز و شهر را آزاد و حاكميت خود را بر آن تثبيت كند .
در اين مرحله ، وقتى حكومت حجاز ، خود را از شكست نهضت حضرت عاجز مىبيند ، مستقيم و يا توسط دولتهاى بزرگ ، سفيانى را وارد ماجرا مىكند . آنگاه سفيانى ، نيروهاى خود را نخست به مدينه منوره و سپس به مكه مكرمه گسيل مىدارد . در اين هنگام حضرت به مسلمانان و به مردم جهان اعلام مىدارد كه در انتظار وقوع معجزه اى است كه پيامبر ، وعده داده يعنى همان فرو رفتن سپاه سفيانى به زمين در بيداء نزديك مكه . حضرت اعلام مىكند كه به زودى پس از اين معجزه ، نهضت مقدس خويش را ادامه خواهد داد .
در برخى روايات آمده است كه فرا خواندن نيروهاى سفيانى به حجاز بويژه مكه و مدينه قبل از شروع نهضت حضرت اتفاق مىافتد و سپاه سفيانى با هدف جستجوى حضرت و يارانش وارد مدينه منوره گرديده و در آنجا مرتكب جنايات فراوانى مىشوند . در آن زمان حضرت در مدينه بسر مىبرند ، ولى مانند موسى ( عليه السلام ) با حالت بيم و اميد از مدينه خارج مىشوند ، سپس خداوند اجازه ظهور حضرت را صادر مىكند .
روايات شيعه و سنى ، ورود لشكر سفيانى از طرف عراق و شام به مدينه منوره را هجومى سخت و ويرانگر توصيف مىكنند كه هيچ مقاومتى در برابر خود نمىيابد واو با ياران مهدى ( عليه السلام ) و شيعيان اهل بيت ( عليهم السلام ) در كشتار و نابودى زن و مرد ، بزرگ و كوچك همانگونه كه در عراق عمل كرده رفتار مىكند ! بلكه مىتوان گفت

134