بديهى است كه زاد روز و يا سال مرگ شخصيتهاى بزرگ از نظر تحليل شخصيت ايشان چندان مهم به نظر نمى رسد ، آنچه از زندگانى افراد برجسته و استثنائى براى نسلهاى بعد اهميت دارد اينستكه بدانند آنان كه بوده ، چگونه زيستند ، چه كرده اند ، و چه اثرى در محيط اجتماعى خود و پس از آن نهادند .
دوران كودكى ايشان حضرت فاطمه ( عليها السلام ) در آغوش پر مهر مادرش حضرت خديجه ( عليها السلام ) پرورش يافت ، و از شير پاك او كه از منبع شرافت و نجابت و برد بارى و فداكارى سرچشمه مى گرفت تغذيه شد .
دوران شير خوارگى و ايام كودكى آن حضرت در محيط بسيار خطرناك و اوضاع بحرانى صدر اسلام گذشت ، مدتى از ايام كودكى ايشان در شعب ابو طالب سپرى شد ، در حدود سه سال طول كشيد كه آن حضرت به غير از زندان سوزان شعب چيزى نديد .
پس از آنكه پيامبر و بنى هاشم از تنگناى شعب نجات يافته و به خانه و زندگى خود مراجعت نمودند ، مناظر زندگى جديد و نعمت آزادى براى ايشان تازگى داشت و شادمان و مسرور بود ، اما افسوس كه روزگار شادمانى آن حضرت دوامى نداشت ، چرا كه مادر مهربانش خديجه را از دست داد ، و اين حادثه روح حساس ايشان را افسرده نمود .
اما هر چه محروميت آن حضرت بيشتر مى شد اظهار محبت پيامبر نسبت به ايشان فزونى مى گرفت ، و در روايات وارد شده كه رسول خدا تا صورت آن حضرت را نمى بوسيد به خواب نمى رفت .

16