و باطل باشد .
وعجب آن كه ابن روزبهان كه از متعصّبان بى انصاف است انكار اين قضيه را نموده و گفته است كه حكايت احراق خانه افتراى روافض است قبيح تر از اين كارى نمى باشد و اين را همين طبرى در تاريخ نقل كرده واو رافضى ومشهور به تشيّع است وهركه اين حكايت را كرده رافضى ومتعصب است . انتهى و بر عقلا مخفى نيست كه اين مرد اگر اين سخنان را از روى اعتقاد گفته در نهايت جهل ونادانى است به كتب اصحاب خود ، و اگر از راه لابديت واضطرار گفته غايت عصبيت و بى انصافى ورزيده .
اولاً طبرى كه صاحب تاريخ كبير و تفسير است و اسم او محمّدبن جريربن [ يزيد بن ] كثيربن غالب است ، شافعى مذهب بوده و احدى از شيعه وسنى در سنى بودن او شكى وشبهه‌اى ندارند ونووى شافعى كه بالفعل اهل سنّت او را امام شافعى كوچك مىنامند در كتاب « تهذيب الاسماء » تعريف بى حدّ ونهايت از طبرى صاحب تاريخ نموده و گفته است او امام جامع انواع علوم بود و در طبقه ترمذى ونسائى است وحافظ ابو بكر در تاريخ بغداد گفته كه او يكى از ائمه علماء است كه در زمان او كسى مثل او نبود جامع انواع علوم بود و به قول او حكم مىكردند و به رأى او رجوع مىنمودند وحافظ كتاب الهى وعارف به قرآن ومعانى و احكام آن بود وعالم به احاديث صحيح وسقيم وناسخ ومنسوخ آن بود ودانا به اقوال صحابه وتابعين و غير ايشان از متقدمين بود وتاريخ مشهور و تفسير از او است كه مثل آن تصنيف نشده .
پس ، از كلام اين دو نفر كه از اعاظم سنّيانند ثابت وواضح شد كه طبرى صاحب تاريخ از اكابر علماء محدثين اهل سنّت است و ابن روزبهان از راه بى تتبّعى يا از راه عصبيت واضطرار او را شيعه شمرده واو را مشبته نموده است به طبرى شيعه كه آن محمّدبن جريربن رستم است كه صاحب كتاب « ايضاح »

20