شدند ومرا خليفه كردند » ، پس او را از آن فعل نهى كرد . [1] وبالجمله هر عاقلى مىفهمد كه خلافت ونيابت از قِبَل هر شخصى بايد به اذن وقرارداد آن شخص باشد . پس خليفه رسول ( صلّى اللَّه عليه و آله وسلّم ) بايد منصوب ومنصوص از جانب آن حضرت باشد و اهل سنّت متّفق اند كه از جانب خدا ورسول نصّى بر خلافت ابو بكر وعمر وعثمان نشده ، پس خلافت ايشان از جانب سيّد انس وجان بى صورت خواهد بود و ما إن شاءاللّه ، بعد از اين به ادلّه قاطعه اثبات خواهيم كرد كه بر خدا ورسول ( صلّى اللَّه عليه و آله وسلّم ) نصب امام واجب است و بايد امامت به نصّ خدا ورسول ( صلّى اللَّه عليه و آله وسلّم ) باشد ومخصوص به نصب ونصّ از جانب پروردگار ورسول ( صلّى اللَّه عليه و آله وسلّم ) مختار ، نيست مگر جناب حيدر كرّار .
* * * قال : وشرايط امام وخليفه دوازده چيز است :
اول : آنكه قريشى باشد ؛ دوم : آنكه مجتهد باشد تا احكام شرع را داند ؛ سوم : آنكه خداوند ( صاحب ) رأى وتدبير باشد ؛ چهارم : آنكه خداوند علم به مصالح اموال باشد ، تا در وجوه اموال تصرّف بر وجه لايق نمايد ؛ پنجم : آنكه شجاع باشد و قوى دل باشد تا حوزه اسلام را از كفّار و اهل دين نگاه دارد ؛ ششم : آنكه عادل باشد ، تا جور نكند و اهل قبول شهادت و قضا باشد ؛ هفتم : آنكه بالغ باشد تا مقبول القول باشد

[1] اين داستان در كتاب « احتجاج طبرسى » ياد شده است .

12