جماعتهم : تا باعث تفرقه بين جمعيت مسلمين نگردد . ( 1 ) 21 . بلاذرى مىنويسد : سعد بن عباده زير بار بيعت نرفت و از مدينه خارج شده ، راه شام را پيش گرفت ، عمر كسى را فرستد تا او را دعوت به بيعت كند و در صورت امتناع كارش را يكسره نمايد ، فرستاده عمر نزد سعد آمد و او را دعوت به بيعت كرد ولى سعد نپذيرفت ، او گفت : تو بر خلاف نظر امت حاضر به بيعت نيستى ؟ ! سپس تيرى به سويش افكنده ، او را از پاى درآورد . ( 2 ) 22 . ابوداود و ديگران آورده‌اند :
كان حذيفة بالمدائن ، فكان يذكر أشياءً قالها رسول الله صلى الله عليه [ وآله ] و سلم لأناس من أصحابه في الغضب . .
فقال سلمان : . . أما تنتهي حتّى تورث رجالا حبّ رجال ورجالا بغض رجال حتّى توقع اختلافاً وفرقة ؟ ! . . والله ! لتنتهينّ أو لأكتبنّ إلى عمر . . ( 3 ) گرچه روايت فوق از جهات متعدد قابل تأمل و بررسى است ولى از آن پيداست كه تبليغات حذيفه تأثير بسزايى در ايجاد حبّ و بغض بين مردم داشته لذا آنان نقل روايات پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) در زمينه فضائل اهل بيت ( عليهم السلام ) و مطاعن دشمنان را تفرقه انگيزى به شمار آورده‌اند .

1 . المفهم شرح صحيح مسلم 3 / 569 . 2 . بحار الانوار 28 / 367 . 3 . سنن ابوداود 2 / 404 ، معجم كبير طبرانى 6 / 259 - 260 ، تهذيب الكمال 2 / 487 ، و مراجعه شود به الأدب المفرد 59 . متن كامل اين روايت با ترجمه اش در آخرين قسمت مقدمه خواهد آمد .

278