نيست ، سكوت كنيم ; مىبايست تعداد بسيارى از آيات قرآن را وانهيم و از قرائت و تفسير و تدبر و تفكر در آنها سخنى به ميان نياوريم .
مگر برخى از صحابه نسبت دزدى به پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ندادند ؟ ( 1 ) مگر بعضى از آنها - العياذبالله - ناموس او را به فحشا متهم نساختند ؟ ( 2 ) مگر آنها نبودند كه در ميان خطبه آن حضرت ، او را رها كرده و در پى لهو و تجارت رفتند ؟ ( 3 ) كيستند آنها كه در جنگ احد و حنين از ميدان گريختند ؟
خداوند در قرآن در مورد گروهى از آنان مىفرمايد :
آنان بر تو منت مىنهند كه اسلام را پذيرفته‌اند .
آنان ايمان خود را سپر خويش قرار داده‌اند .
آنها پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) را اذيت نموده و مىگويند : او اُذن است - يعنى هر آنچه مىشنود ، مىپذيرد - .
بر كيفيت تقسيم صدقه‌ها عيب جويى مىكنند .
نسبت به خداوند بد گمانند .
با كافران رفاقت دارند .
براى دشمنان جاسوسى مىكنند .
با بى رغبتى و براى ريا نماز مىگزارند .
از مردم مىهراسند .
از شركت در جنگ مىترسند .

1 . مراجعه شود به تفسير سوره آل عمران ، آيه : 161 . 2 . سوره مباركه نور آيه : 11 به بعد . 3 . مراجعه شود به سوره جمعه : 11 .

244