سپس مؤلف به نقل عبارات آنها پرداخته است . ( 1 ) 102 . قضيه شرطيه در كلام ابو بكر دلالت بر صدور گناه از او ندارد !
دهلوى گويد : قضيه شرطيه ابو بكر را نيز به خاطر بايد آورد كه ( إن زغت ) هرگز وقوع طرفين را نمىخواهد . ( 2 ) مؤلف ( رحمه الله ) مىفرمايد : كلام ابى بكر دلالت صريحه بر اين معنا دارد كه : ابو بكر را شيطانى بود كه او را در مىگرفت ، و او به اعترايش زيغ از حق به سوى باطل مىورزيد ، به اين سبب حاضرين را حكم كرد كه به وقت اعتراء آن شيطان و زيع ، من را مستقيم مىكرده باشيد ، و از باطل به سوى حق آورده . ( 3 ) 103 . ادعاى قطعى بودن افضليت ابو بكر !
دهلوى گويد : خيريت و افضليت ابو بكر نزد جميع صحابه مسلّم و قطعى بود . ( 4 )

1 . منهاج السنة 8 / 266 ، كنزالعمال 5 / 589 - 590 . براى اطلاع بيشتر مراجعه شود به تشييد المطاعن 2 / 25 - 30 . 2 . تحفه اثنا عشريه : 270 ( طعن هشتم ابو بكر ) . 3 . براى اطلاع بيشتر مراجعه شود به تشييد المطاعن 2 / 57 - 58 . قال ابن تيمية : المأثور عنه - أي أبي بكر - أنه قال : إن لي شيطاناً يعتريني - يعني عند الغضب - فإذا اعتراني فاجتنبوني لا أُؤثر في أبشاركم . ( منهاج السنة 8 / 266 ) . وزاد المحبّ الطبرى - في الرياض النضرة 2 / 230 - 231 - : فإن زغت فقوّموني . و راجع : تاريخ الطبرى 2 / 450 ، 460 ، شرح ابن ابى الحديد 17 / 159 ، تاريخ الخلفاء 1 / 71 ، كنزالعمال 5 / 589 - 590 ، الصواعق المحرقة 1 / 37 . 4 . تحفه اثنا عشريه : 271 ( طعن نهم ابو بكر ) .

131