كافى و تهذيب و استبصار همين قدر است .
به علاوه سند در فقيه منتهي مىشود به زراره ، چنانچه در أواخر سرائر چنين است ، در هر دو كتاب روايت نموده است از جناب حضرت امام محمد باقر عليه السّلام . مصرح به در أواخر سرائر اين است كه زراره روايت نموده كه جناب حضرت امام محمد باقر عليه السّلام فرموده : كه عمار بعد از وقوع واقعه خود خدمت جناب رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله مشرف شد و عرض كرد : چنين واقعه به جهت من در شب اتفاق افتاد و آبى نداشتم .
از اينجا ظاهر مىشود كه در شب نوعى بود كه وصول به خدمت آن حضرت ممكن او نبود . حضرت فرمودند : چه كار كردى ؟ عرض كرد : چنان كردم .
حضرت فرمودند : كه اين فعل حمار است درست نشده ، آن وقت آيه تيمم را تلاوت فرمودند ، و كيفيت تيمم را به فعل تيمم تعليم عمار فرمودند .
حكايت به اين نحو منقح مطابق اعتبار است ، و مقتضاى آنچه مروى در فقيه است آن است كه جناب رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله خود سبقت به سؤال فرمودند الى آخره . و چون كه قضيه واحده است ، و راوى واحد است مثل مروى عنه ، پس مظنون اين است به يك نهج نقل شده مطابق اعتبار كيفيت مسطوره در أواخر سرائر است .
پس كلام مذكور در فقيه كه عبارت از « أفلا صنعت كذا ؟ » بوده باشد نوعى نيست كه توان به آن اعتماد نمود ، پس التفاتى به آن نيست ، خصوصا در چنين مقام خطيرى كه مخالف عقل و فتاوى أصحاب است .
مجملا حكايت عمار مروى است به طرق متعدده در كتب خاصه و عامه ، اين زيادتى كه عبارت از « أفلا صنعت كذا ؟ » بوده باشد در هيچ يك از كتب فريقين به نظر نرسيده است مگر در فقيه . اما طرق خاصه پس دانسته شد .

91