عمدا اخلال نموده باشد آثم و معاقب خواهد بود ، و اكتفاء به آنچه به عمل آمده نمىتواند نمود ، يعنى آتى سنت نخواهد بود ، پس هر گاه خواهد كه مؤدى سنت بوده باشد لازم است كه اعاده نمايد .
پس هر گاه بعضى فصول متأخره را عمدا مقدم داشته باشد و مقدم را متأخر ، در اين صورت تأديه سنت موقوف به اعادهء هر دو است به طريق معهود ، اجتزاء به اعادهء متأخر موجب حصول امتثال نمىشود ، نظر به اين كه آنچه را كه اتيان نمود به غير نحو ثابت در شريعت منهى عنه بوده ، پس آنچه سابق به عمل آمده نظر به تعلق نهى باطل بوده ، پس اكتفاء در صحت به اتيان متأخر كفايت در صحت نمىكند ، و همچنين است حال در اخلال به ترتيب ما بين نفس أذان و اقامه .
و اما هر گاه سهوا اخلال نموده باشد ، در اين صورت اگر چه آثم نيست لكن اعاده هر يك از فصول أذان يا اقامه كه در آن اخلال به ترتيب شده باشد بايد نمود در اين صورت هر گاه تقديم و تأخير هر دو به عمل آمده باشد آيا اكتفاء به اعادهء متأخر تنها مىتواند نمود ؟ پس اكتفا مىنمايد در متقدم به همان اتيان سابق ، ظاهر از حديث صحيحى كه وارد در اين مطلب است خلاف آن است ، پس اعاده هر يك از متقدم و متأخر نمايد تا درك ترتيب نمايد .
پس هر گاه در أثناى أذان يا بعد از فراغ از أذان مشخص شد كه اخلال به ترتيب بعضى از فصول آن نموده تدارك مىنمايد به نحوى كه مذكور شد ، مگر در صورتى كه بعد از فراغ از أذان مشخص شود و فصل طويلى متخلل شده باشد ، در اين صورت دور نيست كه استيناف أصل أذان نمايد . و اما هر گاه در اثناى اقامه مشخص شد كه اخلال به ترتيب بعضى از فصول أذان نموده سهوا ، در اين صورت چنانچه از حديث موثق استنباط مىشود حاجت به تدارك نيست ، اقامه را تمام نموده شروع به نماز نمايد ، بنابراين در صورتى كه اين مطلب بعد از فراغ از اقامه

475