باشد ثابت است ، مثل نمازى كه بر اين شخص لازم شده باشد به اجاره مثلا ؟
در اين مقام تفصيل داده شود در نمازى كه بر اين شخص لازم شده به اجاره ما بين آن كه اين نمازى است كه از منوب عنه فوت شده ، پس فعل نايب تدارك از نمازى است كه فوت شد از منوب عنه ، يا خير چنين نيست . اگر أول است در اين صورت بگوييم حكم اين آن است كه مذكور شد در صورت اتيان به صلوات متعدده مع التوالى أذان در غير نماز أول ساقط است . و اگر ثانى است بگوييم أذان ثابت است در همهء نمازها ، خواه اتيان نمايد متواليتا يا به فاصله .
و از آنچه مذكور شد معلوم مىشود كه نه موضع است كه أذان ساقط است و سه موضع از اين نه موضع اقامه هم ساقط است ، به خلاف شش موضع ديگر كه اقامه ثابت است ، پس شش موضع أذان تنها ساقط است ، و سه موضع أذان و اقامه هر دو ساقط است .
مبحث پنجم هر گاه كسى اتيان به أذان و اقامه نمود به نيت اينكه اتيان به نماز فرادى نموده باشد ، يا به جهت آن كه كسى نبود كه جماعت به او منعقد شود ، يا رأى او به جماعت نبود بعد رأى او منحرف شود خواست نماز به جماعت اتيان نموده باشد ، در هر دو صورت ظاهر اين است كه اكتفاء به آن أذان و اقامه كه از او صادر شده نتواند نمود ، بلكه تأديه سنت موقوف است به أذان و اقامه ديگر خواه همين شخص اعاده أذان و اقامه نمايد به نيت جماعت يا ديگرى اتيان به آنها نمايد ، فرقى نيست در اين مقام ما بين اينكه خود اين شخص خواهد امامت كند يا اقتدا كند به ديگرى ، لكن ثانى در صورتى است كه أذان و اقامه از امام يا از غير امام به قصد جماعت صادر نشده باشد ، و الا حاجت به أذان و اقامه ديگر

451