احتياط است .
مبحث نهم ( در بيان اعتبار طهارت محل جبهه است ) بدان كه لازم است محلى كه جبهه بر آن واقع مىشود پاك بوده باشد ، پس هر گاه نجس بوده باشد سجده بر آن جايز نيست ، اگر چه نجاست غير متعديه بوده باشد ، بلكه اگر چه نجاستى بوده باشد كه معفو عنها بوده باشد در حال نماز ، مثل خونى كه كمتر از درهم بغلى بوده باشد .
مجملا اعتبار طهارت محل جبهه در سجود محل تشكيك نيست ، و كلامى كه هست در اين است آيا معتبر طهارت محل كل جبهه است يا نه بلكه كفايت مىكند در صحت سجود و صلاة طهارت محل مقدار معتبر از جبهه ؟ ظاهر دوم است .
بيان اين اجمال آن است كه آنچه واجب هست آن است كه جبهه را بگذارد بر چيزى كه سجده بر آن صحيح بوده باشد به حدى كه صادق باشد كه جبهه را بر آن چيز گذارده است ، بعضى تحديد كرده‌اند كه به قدر درهم از جبهه لابد منه است ، ظاهر اين است كه چنين نبوده باشد بلكه صدق آن در أقل از آن نيز متحقق است ، بنابراين هر گاه فرض شود محلى كه جبهه بر آن واقع مىشود نجس بوده باشد مگر محل قدرى از جبهه كه به وضع آن قدر صادق است كه جبهه را به ارض مثلا گذارده ، سجده صحيح خواهد بود ، پس نجاست ما عداى اين مضر به صحت نماز نيست ، پس معتبر در صحت نماز طهارت محل قدر معتبر از جبهه است نه محل كل جبهه ، لكن به شرط آن كه نجاست علاوه به اين قدر تعدى به مصلى نكند ، مگر در صورتى كه نجاست علاوه بر آن

422