اين خواهد بود با عدم فعل منافى يا نه ، على التقديرين اين يا در سجود آخر است يا در غير آن ، تفصيل حكم به نحوى است كه بيان شد ، به اين نحو كه اگر در سجده آخر است در همان حالت اتيان به ذكر لازم نموده نماز را اتمام نمايد ، خواه بعد از رفع رأس متمكن از تحصيل طاهر ما يصح السجود عليه بوده باشد يا نه ، و اگر در غير سجده آخر بوده باشد باز چنين نمايد در صورتى كه متمكن بوده باشد بعد از رفع رأس از تحصيل آن ، و اگر متمكن نبوده باشد بعد از رفع رأس از تحصيل آن با عدم فعل منافى ، در همان حالت نماز را قطع نموده استيناف نماز نمايد ، لكن احتياط در دين مقتضى اعاده نماز است در صورت اتمام كه مذكور شد .
مبحث پنجم هر گاه مصلى شروع به نماز نمود در حالتى كه متمكن بود از وضع جبهه به چيزى كه سجده بر آن صحيح بود ، و در اثناى نماز عذرى همرسيد كه رفع تمكن از او شد ، مثل اين كه بر روى فرش وسيعى ايستاده مهرى در وسط آن گذارد و مشغول نماز شد ، و در اثناى نماز طفلى آمد و آن مهر را برداشت و رفت أمر اين شخص در اين وقت مردد است ما بين آن كه نماز را قطع نمايد تا تحصيل چيزى نمايد كه سجده بر آن صحيح بوده باشد ، يا نماز را به همان حالت تمام نمايد .
ظاهر تفصيل است در اين مقام به اين نحو كه اين أمر يا در ضيق وقت است يا در سعه وقت ، اگر در ضيق وقت است به حدى كه اگر نماز را قطع نمايد تا تحصيل نمايد چيزى را كه سجده بر آن صحيح بوده باشد درك نماز در وقت نخواهد نمود ، در اين صورت ظاهر اين است كه قطع نماز جايز نبوده باشد

416