است در حق زن بايستد در برابر او ، يا پيش روى او مشغول نماز شود ، مگر در صورت تحقق يكى از امور ثلاثه كه مذكور شد ، يا فساد نماز آن ذكور غير بالغ .
و اما در حق مرد پس ظاهر اين است كه چنين نبوده باشد ، يعنى حكم به كراهت نماز مرد در پشت سر اناث و يا در برابر آن در صورتى است كه اناث به حد بلوغ رسيده باشد ، پس حكم به كراهت نماز در حق مرد در صورتى است كه پيش روى او دخترى باشد كه به حد بلوغ نرسيده باشد مشغول نماز باشد ممكن نيست ، و همچنين است نماز مرد در برابر دختر غير بالغ در چنين صورت .
سوم : آن است كه حكم به منع به عنوان حرمت يا كراهت در صورتى است كه هيچ يك از مرد و زن معتقد بطلان نماز ديگرى نبوده باشد ، چنانچه در أوايل اشاره به آن نموديم ، پس هر گاه فرض شود كه مرد را اعتقاد اين است كه نماز اين زن باطل است ، بنابر اين حرجى در حق مرد در اتيان به نماز در عقب آن زن يا در برابر او نخواهد بود ، و همچنين هر گاه زن را اعتقاد اين بوده باشد كه نماز اين مرد صحيح نيست حرجى در حق اين زن در اشتغال به نماز در پيش روى اين مرد يا در جانب آن نيست .
مبحث هشتم ( در بيان اعتبار طهارت مكان مصلى و عدم اعتبار آن است ) بدان كه آنچه لازم است آن است كه مكانى كه مصلى در آن اتيان به نماز مىنمايد خالى بوده باشد از نجاست متعديه غير معفو عنها ، پس اين شرط در سه صورت متحقق هست : أول - آن است كه مكان مطلقا نجس نبوده باشد . دوم :
آن است كه نجس بوده باشد لكن نجاست سرايت نكند به بدن مصلى يا به جامهء

392