شود ، ظاهر اين است كه مرجوحيت ثابت باشد ، و مانعيت ظلمت و تاريكى ظاهر اين است كه كفايت نكند در رفع محذور ، و ظاهر اين است چادر يا عبا در سر كردن كفايت نكند در اين مقام ، و همچنين ظاهر اين است كه حكم مختص به بينا نبوده باشد ، بلكه در حق كور نيز ثابت است ، اگر چه در موقف أعمى متأخر بوده باشد .
دوم : از چيزهايى كه مرجوحيت به آن منتفى مىشود تأخر زن است از مرد ، آيا معتبر در تأخر آن است كه زن به نحوى عقب بايستد كه موضع سجود او پايينتر از موضع قدم مرد بوده باشد يا خير بلكه كفايت مىكند عدم محاذات در مسجد به اين نحو كه موضع سجود زن پايينتر بوده باشد از موضع سجود مرد ، به شرطى كه موضع قدم زن نيز پايينتر بوده باشد از موضع قدم مرد ، اين قدر كفايت مىكند در رفع مرجوحيت ؟ ظاهر ثانى است لكن به اين نحو كه موضع قدم زن مؤخر بوده باشد از موضع قدم مرد به مقدار يك وجب يا بيشتر ، اين أقل مرتبه است كه كفايت مىكند در رفع منع .
بهتر از اين آن است كه زن متأخر بوده باشد به حدى كه موضع سجود او محاذى با سينهء مرد بوده باشد ، أولى از اين آن است كه موضع سجود زن محاذى با موضع زانوى مرد بوده ، أحسن از اين آن است كه موضع سجود زن محاذى با موضع قدم مرد بوده باشد ، أكمل از همه آن است كه زن به نحوى بايستد كه جميع أجزاء او متأخر از جميع أجزاء مرد بوده باشد . به عبارت اخرى موضع سجود زن مؤخر بوده باشد از موضع قدم مرد .
سوم : از چيزهاى مذكوره آن است كه بعد ما بين مرد و زن در صورت محاذات يا در صورت تقدم زن به قدر ده ذرع بوده باشد ، تشكيكى نيست در اين كه به بعد مقدار مذكور مرجوحيت و كراهت منتفى مىشود . كلامى كه هست

388