وقت كفايت آنچه مذكور شد ننمايد تكليفى بر آن نيست .
و اگر بلوغ به چيزى بوده باشد كه مبطل طهارت نبوده باشد ، در اين صورت اگر وقت باقى بعد از بلوغ كفايت يك ركعت نماز فصاعدا را ننمايد ، بى اشكال نماز را تمام مىتوان نمود اگر چه با عدم ستر رأس و رقبه بوده باشد و قضايى بر آن نخواهد بود ، و اگر باقى از وقت وسعت آن را داشته باشد خالى از اين نيست با اتمام همان نماز مقدارى از وقت باقى خواهد ماند كه كفايت كل نماز نمايد يا نه ، در صورت ثانيه قطع نماز لازم و بعد از قطع استيناف نماز خواهد نمود و در صورت اولى حكم به جواز اتمام خالى از اشكال نيست ، ظاهر اين است باز قطع و استيناف صلاة بعد از ستر رأس و رقبه لازم بوده باشد .
مطلب دوازدهم ( در بيان امور مستحبه و مكروهه متعلقه به اين مقام است ) پس در اينجا دو مبحث است :
مبحث اول : در امور مستحبه متعلقه به لباس است و آن چند امر است :
أول : نماز كردن است در جامهء سفيدى كه از پنبه بوده باشد .
دوم : نماز كردن است در عمامه كه تحت الحنك داشته باشد ، يعنى طرف أول عمامه را از زير ذقن داخل نمايد و بگرداند آن طرف عمامه را از زير ذقن تا به طرف ديگرى كه مقابل طرفى است كه ابتداء نموده ، خواه بيندازد طرف عمامه را بعد از اداره زير حنك به كتف خود ، يا داخل نمايد آن طرف عمامه را از طرف ديگر به زير عمامه يا در زير كلاه . ظاهر اين است كه امتثال به همه اينها حاصل شود ، دور نيست كه اتيان به سنت اختصاص نداشته باشد به اين كه طرف عمامه را از جانب يسار داخل زير ذقن نموده ختم به جانب يمين نمايد ، بلكه به

367