خود نمايد ، يا ساترى نزد خود موجود نمايد كه بعد از تحقق آزادى ستر نمايد تا منجر به ارتكاب فعل منافى نشود ، اين در صورتى است كه وقت آزاد شدن مشخص او بوده باشد ، و اما اگر مشخص او نباشد اگر نداند در أثناء نماز آزاد خواهد شد حكم به عدم وجوب ظاهر است ، و اگر بداند كه در أثناء نماز آزاد خواهد شد ، لكن نداند چه وقت آزاد خواهد شد ، در اين صورت اگر چه حكم به لزوم ستر سر و گردن مشكل است ، لكن احتياط در اين صورت مقتضى اين است كه قبل از شروع در نماز ستر نمايد .
و اما صبيه كه علم بهم رساند به بلوغ خود در أثناء وقت حكم در آن از راهى ديگر أصعب از اين است كه مذكور شد ، نظر به اين كه نماز بر آن صبيه قبل از بلوغ لازم نيست ، و بعد از بلوغ واجب مىشود ، بنابر اين اگر علم به بلوغ در أثناء وقت نداشته باشد ، اشكالى در جواز اتيان به نماز نيست ، خواه با مستوريت رأس و رقبه بوده باشد يا با مكشوفيت آنها ، و اشكال در صورت علم به بلوغ است قبل از انقضاء وقت ، در اين صورت اگر عالم باشد بر اين كه بعد از بلوغ وقت وسعت يك ركعت از نماز را نخواهد داشت ، باز شبهه‌اى در جواز اتيان به نماز نخواهد بود ، اگر چه بعضى از أجزاء نماز بعد از بلوغ قبل از انقضاء وقت واقع شود ، در اين صورت نيز با عدم ستر رأس و رقبه اتيان به نماز مىتواند نمود .
و اما هر گاه چنين نبوده باشد ، خواه عالم بوده باشد بر اين كه بعد از بلوغ وقت وسعت كل نماز را خواهد داشت يا يك ركعت از آن را ، وجه اشكال در اين صورت اين است كه نماز ظهر در حق هر شخصى مطلوب نيست مگر يك نماز اين يا مستحب است يا واجب ، مفروض اين است اين دختر علم دارد به بلوغ خود در اثناء وقت ، بلى مشخص است كه نماز ظهر مطلوب در حق او نماز ظهر واجبى است ، پس نماز ظهر مستحبى در حق او مطلوب نيست .

365