يا به نحو ديگر .
مخفى نماند مراد به ناظرى كه در اين مقام موجب عدول است از قيام به جلوس ، ناظرى است كه ستر عورت از آن واجب بوده باشد ، پس هر گاه كسى در آنجا بوده باشد كه ستر عورت از آن لازم نبوده باشد ، مثل زن يا كنيز يا طفل و هكذا ، در اين صورت عدول از قيام به جلوس جايز نيست ، بلكه لازم است كه نماز ايستاده به عمل آورده باشد ، ظاهر اين است كه چنين بوده باشد ، اگر چه شخص كورى در آن مكان بوده باشد ، پس نماز در اين صورت باز ايستاده خواهد بود .
مسأله چهارم : ظاهر اين است كه لازم نبوده باشد بر عارى در حال نماز ، خواه ايستاده باشد يا نشسته ، دست خود را بر عورت خود بگذارد و نماز كند ، اگر چه رعايت اين أقرب به احتياط [1] و أوفق به طريق نجات است .
مخفى نماند كه آنچه مذكور شد كه وضع يد بر عورت لازم نيست نسبت به صحت نماز است ، يعنى صحت نماز در چنين صورت توقف ندارد به وضع يد بر عورت . و اما هر گاه ناظرى بوده باشد گذاشتن دست بر عورت به جهت ستر از ناظر ظاهر اين است كه لازم بوده باشد ، پس هر قدر از عورت كه ظاهر بوده باشد در صورت نشسته ، اگر چه به اعتبار صحت صلاة وضع يد لازم نبوده باشد لكن به جهت ستر از ناظر لازم است .
مسأله پنجم : آيا واجب است بر فاقد ساتر تأخير نماز نمايد تا آخر وقت يا نه ؟ اين مسأله متصور به چند صورت مىشود ، أولى آن است كه مكلف عالم است كه متمكن از ساتر نخواهد شد ، اگر چه نماز را تأخير نمايد تا آخر وقت ، در اين صورت بى اشكال تأخير لازم نيست ، بلكه حكم به رجحان تأخير نيز ممكن

[1] ترك اين احتياط نشود بلكه لزوم وضع يد مطلقا أقوى است - ا س د .

357