حقيقت حال و قبل از ستر عورت يا مباشر فعلى از أفعال واجبه صلاة شد يا نه ، و در صورت عدم مباشرت يا فصلى متخلل شد ما بين علم به حقيقت حال و ستر عورت يا نه ، در صورتى كه عالم به حقيقت حال شد و مباشر فعلى از أفعال صلاة نشد و فصلى هم متخلل نشد ، يعنى بعد از اطلاع بلا فصل ستر عورت نمود نماز را تمام نمود من غير اشكال نماز صحيح خواهد بود ، و دور نيست در صورتى كه فصلى متخلل شده باشد لكن مباشر فعلى از أفعال نماز نشده باشد باز نماز صحيح بوده باشد .
و اما هر گاه قبل از ستر مباشر فعلى از افعال واجبه شده باشد ، در اين صورت نماز او باطل است .
دوم : آن است كه بعد از علم به حقيقت حال متمكن از تحصيل ساتر با عدم فعل نبوده باشد ، در اين صورت يا وقت مضيق است به نوعى كه اگر نماز را قطع نمايد و تحصيل ساتر نمايد متمكن از درك ركعت ركعت از نماز در وقت با ستر عورت نخواهد بود ، يا موسع است . در صورت أول لازم است كه نماز را تمام نمايد با عدم ستر عورت ، لكن اكتفاء نمايد در ركوع و سجود به ايماء بدل هر يك از آنها . و در صورت ثانيه لازم است قطع نماز نموده ، بعد از ستر عورت استيناف نماز نمايد .
سوم : آن است كه متمكن از تحصيل ساتر نبوده باشد ، اگر چه با قطع كردن نماز بوده باشد ، در اين صورت قطع نماز جايز نيست ، بلكه لازم است به همان حالت نماز را تمام نمايد ، لكن در ركوع و سجود چنانچه مذكور شد اكتفاء نمايد به ايماى به سر بدل هر يك ، و فرقى در اين حالت ما بين ضيق وقت و سعهء آن نمىباشد ، در صورت امن از ناظر محترم اتيان به نماز نمايد در حال قيام و در صورت عدم امن اتيان به نماز نمايد جالسا . و در اين صورت و در صورت سابقه كه نماز ايستاده اتيان مىنمايد در صورت امن از ناظر احتياط در دين مقتضى اين است كه

350