داشته باشد احدى در آن مكان تردد نخواهد نمود ، باز لازم است آن مقدارى كه مذكور شد به پوشاند و نماز كند ، پس اگر اخلال به اين نمايد كلا أو بعضا نماز باطل خواهد بود ، اگر چه قاطع باشد كه احدى در آن مكان تردد نخواهد نمود ، بلى هر گاه نظر نامحرمى بوده باشد ، گاه است اين مقدار كه مستثنى شد نيز لازم مىشود كه پوشانيده باشد .
و اما هر گاه تخلف نمايد يعنى با وجود ناظر نامحرمى كه ستر روى از آن لازم بوده باشد و روى را نپوشاند و نماز كند ، ظاهر اين است كه نماز او باطل نبوده باشد ، اگر چه بر ترك ستر در چنين صورت آثم بوده باشد . آنچه مذكور شد أحد أقوال در مسأله است .
قول ثانى آن است كه ستر رأس بر زن در حال نماز لازم نيست ، بنابر اين هر گاه مجموع سر مستور نبوده نماز او صحيح خواهد بود ، و اين قول شاذ و ضعيف است .
قول سوم در مقابل اين است كه ستر جميع أجزاء بدن بر زن در حال نماز لازم است ، اگر چه كفين و قدمين بوده باشد سواى وجه ، و بعضى وجه را نيز استثناء ننموده‌اند . پس ظاهر كلام اين بعض اين است كه لازم است بر زن ستر جميع أجزاء بدن اگر چه كفين و قدمين و روى بوده باشد ، مگر مقدارى از پيشانى كه به آن سجده متحقق مىشود ، ستر اين مقدار واجب نيست . و اين دو قول نيز اگر چه ضعيف است ، لكن رعايت اين مهما أمكن بى عيب است .
و اما هر گاه زن كنيز بوده باشد ، پس در حال نماز ستر سر و گردن آن به علاوه روى و كفين و قدمين لازم نيست ، پس نماز كنيز صحيح است اگر چه مجموع سر و گردن آن منكشف بوده باشد ، و همچنين است دختر غير بالغ ، مقصود اين است صحت نماز كنيز موقوف به ستر رأس و رقبه او نيست ، و با عدم آن نماز او

348