باشد آثم و نماز باطل خواهد بود . و اگر نسيانا بوده باشد ، خواه ناسى موضوع بوده باشد يعنى مىدانست عورت او منكشف است ، لكن در حال نماز فراموش كرد كه عورت او منكشف است تا عورت را به پوشاند ، يا ناسى حكم مثل اين كه فراموش كرد كه ستر عورتين در حال نماز واجب است ، در هر دو صورت نماز باطل خواهد بود .
و اما اگر جاهل به موضوع بوده باشد ، يعنى نمىدانست كه عورت او مستور نيست ، بلكه معتقد اين بود كه عورت او مستور است ، بعد از فراغ از نماز مطلع شد كه عورت او مستور نبوده ، ظاهر اين است كه نماز او در اين صورت صحيح بوده باشد ، اگر چه عالم شود به حقيقت حال در وقت . و آنچه مذكور شد در حق مردان است .
و اما عورت زن كه ستر آن در نماز لازم است ، پس زن يا حره است يا امه يعنى آزاد [1] است يا كنيز . پس اگر حره بوده باشد ، واجب است در حق او جميع بدن خود را در حال نماز به پوشاند ، مگر روى و دو كف و دو قدم ، بنابر مشهور ما بين أصحاب و مختار ما بين أقوال .
و مراد از روى كه ستر آن بر زن در حال نماز لازم نيست و كشف آن مضر به صحت نماز او نيست ، آن مقدارى است كه شستن [2] آن در وضوء واجب است ، پس علاوه بر اين مقدار لازم است كه مستور بوده باشد ، بلكه بعضى از مقدارى كه غسل آن در وضوء لازم است مىبايد من باب المقدمه پوشانيده شود تا ستر آنچه لازم است متحقق شود . و از آنچه مذكور شد ظاهر شد كه بر زن لازم است كه گوش و موى سر را در حال نماز به پوشاند .

[1] مراد به آزاد اعم از اين است كه در اصل كنيز نبوده يا بوده آزاد شده - ا س د .
[2] بلكه كمتر است پس اول رستنگاه مو و صدغين ظاهر ستر آن است - ا س د .

346