لكن جزء لباس بوده باشد ، در اين دو صورت ظاهر اين است كه اجتناب [1] لازم بوده باشد . و اما مثل شعرات كه به بدن يا به جامه مصلى چسبيده باشد و مشتبه بوده باشد كه از مأكول اللحم بوده يا از غير مأكول اللحم ، ظاهر اين است كه اجتناب از آن لازم نبوده باشد ، و همچنين استخوانى كه مردد بوده باشد ما بين اين كه از مأكول اللحم باشد يا غير مأكول اللحم ، بلكه اگر چه احتمال اين بوده باشد كه از نجس العين بوده باشد ، باز اجتناب از آن در أحوال نماز لازم نيست .
و ظاهر اين است وجوب اجتناب از أجزاء حيوان غير مأكول اللحم مختص نبوده باشد به اين كه حرمت أكل لحم او بالاصاله بوده باشد ، بلكه ثابت است اگر چه حرمت أكل او بالعرض بوده باشد ، مثل حيوانى كه نعوذ باللَّه سبحانه موطوء انسان بوده باشد ، يا جلال بوده باشد و نحوهما ، پس لزوم اجتناب از أجزاء حيوانى كه اكل گوشت آن حرام بوده باشد ثابت است در جميع حيواناتى كه حرمت أكل آنها ثابت باشد مگر سه چيز :
أول : خز است كه اجتناب از ثوبى كه معمول از كرك آن بوده باشد لازم نيست به اتفاق فقهاء ، و همچنين است جلد آن ، لكن بنا بر مشهور و أقوى مجملا اجتناب از كرك و موى پوست خز در نماز لازم نيست ، و اما ساير أجزاء آن مثل عظم و غيره محل اشكال است ، ظاهر [2] لزوم اجتناب است .
دوم : سنجاب است .
و سوم : حواصل است . ابن بيطار در جامع خود كه در طب جمع نموده گفته است : حواصل مرغ بزرگى است در بلاد مصر معروف ب « كي » به كاف مضمومه

[1] ظاهر عدم لزوم اجتناب است ، لكن احتياط در اجتناب است - ا س د .
[2] الاحوط ذلك و الاقوى الجواز - ا س د .

319